تاثير تمرينات ويژه راه رفتن روي تردميل با چشم باز و بسته بر ادراك فاصله در مردان داراي اضافه وزن

هدف:چاقي و اضافه‌وزن يكي از معضلات به وجود آمده بر اثر شيوه زندگي مدرن است كه موجب بروز مشكلات جسماني، حركتي و حتي ادراكي-شناختي گرديده است. بنابراين، مطالعه حاضر با هدف مقايسه تاثير چهار هفته تمرينات ويژه راه رفتن روي تردميل با چشم باز و بسته بر ادراك فاصله در مردان داراي اضافه وزن انجام شد. روش‌شناسي: مطالعه حاضر از نوع نيمه تجربي با طرح پيش آزمون و پس آزمون است. از ميان دانشجويان پسر غير ورزشكار داراي اضافه وزن دانشگاه تبريز (شاخص توده بدني بين 25 تا 30 كيلوگرم بر متر مربع) تعداد 30 نفر بر اساس شاخص‌هاي آنتروپومتريك (شاخص توده بدني) انتخاب و به صورت تصادفي در سه گروه تمرينات ويژه راه رفتن روي تردميل با چشم باز، تمرينات ويژه راه رفتن روي تردميل با چشم بسته و كنترل جايگزين شدند. پيش از شروع تمرينات از آزمودني‌ها تست ادراك فاصله (آزمون ادراك فاصله) گرفته شد. سپس افراد در يك پروتكل تمريني شامل سه جلسه تمرين در هفته به مدت چهار هفته در تمرينات ويژه روي تردميل با چشم باز و بسته شركت كردند. هر جلسه تمرينات ويژه راه رفتن روي تردميل شامل 10 دقيقه گرم كردن (حركات كششي و نرمشي)، 20 دقيقه راه رفتن روي تردميل به سمت جلو، رو به عقب و به پهلو با سرعت ترويجي فرد و شيب 10 درجه و 10 دقيقه سرد كردن بود. پس از آخرين جلسه تمريني ادراك فاصله هر يك از آمودني ها مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج آزمون تعقيبي بونفروني نشان داد كه در مقايسه با گروه كنترل هر دو نوع تمرين با چشم باز (000/ = p) و بسته (000/ = p) موجب بهبود معني داري ادراك گرديده است. با اين حال، تفاوت معني داري بين دو نوع تمرين با چشم باز و بسته در متغير ادراك فاصله مشاهده نشد (00/1= p). نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه حاضر و بررسي مطالعات پيشين در اين زمينه‌ نشان مي‌دهد، تمرينات راه رفتن ويژه روي تردميل باعث بهبود ادراك فاصله مي‌شود.