رابطه اضطراب رقابتي و هوش هيجاني در كاراته كاران نخبه و كاراته كاران غيرنخبه

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه اضطراب رقابتي و هوش هيجاني در كاراته كاران نخبه و غير نخبه است.ماهيت رقابتي و تنيدگي زاي ورزش مطالب بسياري را بر ورزشكار تحميل مي كند. بر اين اساس پاسخ هاي هيجاني به اين عوامل تنيدگي زا، به ويژه اضطراب رقابتي يكي از پژوهش هاي مهم در روان شناسي ورزشي است. هوش هيجاني به عنوان زير مجموعه اي از هوش اجتماعي تعريف شده است يعني توانايي كنار آمدن با مردم ، مهار هيجان ها و توانايي برانگختن خود و استفامت در مقابل شكست مي باشد. روش شناسي: روش تحقيق از نوع توصيفي همبستگي بوده و جامعه آماري تحقيق شامل كليه كاراته كاران نخبه و غيرنخبه ي شهر تبريزبودند كه از بين آنها 70 نفر نخبه و 70 نفر غيرنخبه به عنوان نمونه اماري بطور تصادفي خوشه اي اتنخاب شدند. ابزار جمع اوري اطلاعات پرسشنامه اضطراب رقابتي و هوش هيجاني بود.. پس از جمع آوري پرسشنامه ها، داده هاي بدست آمده با استفاده از نرم افزار spssنسخه 24 و روش آماري ضريب همبستگي پيرسون و T استيودنت مستقل در سطح معناداري 0.05 انجام شد. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد بين اضطراب رقابتي با هوش هيجاني رابطه منفي و معناداري وجود داد.( p=0.041 ) و(r=-0.28). همچنين در متغير هوش هيجاني بين كاراته كاران نخبه و كاراته كاران غيرنخبه تفاوت معناداري وجود دارد ( p=0.001). نتيجه گيري: با توجه به جهت همبستگي منفي و معكوس مي توان نتيجه گرفت كه با افزايش اضطراب رقابتي از ميزان هوش هيجاني ورزشكاران كاسته مي شود يعني اضطراب رقابتي مي تواند عملكرد ورزشكاران را تحت تاثير قرار دهد و با بيشتر شدن اضطراب رقابتي عملكرد ورزشكاران در حين رقابت ضعيف تر مي شود. و همچنين با توجه به معناداري تفاوت متغير هوش هيجاني در بين دو گروه ، كاراته كاران نخبه از هوش هيجاني بالاتري نسبت به كاراته كاران غيرنخبه برخوردارند.