تاثير برنامه درسي تربيت بدني بر سازگاري اجتماعي دانش آموزان دوره اول دبيرستان استان زنجان از ديدگاه معلمان تربيت بدني مقطع

هدف : بر اساس مطالعات انجام شده مشاهده شده است كه ميزان سازگاري اجتماعي افراد ورزشكار نسبت به افراد غير ورزشكار بالا مي باشد از سوي ديگر افراد در سن نوجواني به سمت استقلال شخصيتي كشيده مي شوند و سازگاري اجتماعي آنان دست خوش تغيير مي گردد و با توجه به رسالت آموزش و پرورش در آموزش تربيت بدني در اين مقاله برآن شديم تا ميزان تاثير گذاري برنامه درسي تربيت بدني بر سازگاري اجتماعي دانش آموزان دوره اول دبيرستان را از ديدگاه معلمان آن مقطع در استان زنجان مورد بررسي قرار دهيم. روش شناسي: با توجه به موضوع از بين تمامي معلمان تربيت بدني شاغل در اداره كل آموزش و پرورش استان زنجان در مقطع متوسطه اول به صورت تصادفي 38 نفر را انتخاب كرده و از آنان درخواست نموديم تا به سوالات پرسشنامه سازگاري اجتماعي پاسخ دهند .پرسشنامه سازگاري اجتماعي بل (1961) توسط بهرامي(1371) ترجمه شده و پايايي آن 89/0 تعيين گرديد.سپس با استفاده از نرم افزار spss ورژن 22 اقدام به بررسي آماري به روش T تك نمونه اي كرديم (05/0 P). يافته ها: نشان داد كه سازگاري اجتماعي دانش آموزان از ديدگاه معلمان در سطح 05/0 معني دار مي باشد (df=37 ،T= -4.75 و α=0.00 )و ميانگين سازگاري اجتماعي آنها 25/4 بدست آمد. نتيجه گيري : با توجه به يافته هاي پژوهش نتيجه مي گيريم كه برنامه درسي تربيت بدني تاثير خوبي بر سازگاري اجتماعي دانش آموزان دوره اول دبيرستان استان زنجان از ديدگاه معلمان ورزش مقطع مربوطه داشته است .