آسيب‌شناسي رساله‌هاي علوم انساني اسلامي

آسيب‌شناسي ما را از كج‌روي، انحراف و بيماري مصون مي‌دارد. براي آسيب‌شناسي رساله‌هاي علوم انساني به ترتيب با چهار لايه ظاهري، پسيني، پيشيني و محتوايي روبه‌رو هستيم. همچنان كه رساله‌هاي علوم انساني اسلامي در سه لايه نخست (ظاهري، پسيني و پيشيني) داراي آسيب هستند، آسيب‌هاي مهمي نيز در لايه محتوايي اين رساله‌ها موجود است. رساله‌هاي علوم انساني اسلامي در لايه محتوايي با سه آسيب اصلي مواجه هستند كه عبارت‌اند از: آسيب استفاده از مباني و بنيادهاي نظري هستيشناختي، معرفت‌شناختي، انسان‌شناختي، دين‌شناختي، ارزششناختي و روش‌شناختي علوم انساني غربي در اين رساله‌ها و استخراج و تبيين نشدن مباني و نظام‌هاي اسلامي و به‌كارگيري آنها در رساله‌هاي علوم انساني اسلامي براي اسلاميسازي نظريه‌هاي غربي يا نظريه‌پردازي، آسيب استفاده از روش‌شناسي‌هاي غربي در اين رساله‌ها و ارائه نكردن مدل روش‌شناسي و عقلانيت اسلامي و آسيب نگاه تكساحتي مادي به انسان و بي‌توجهي به بعد ملكوتي‌اش براي توليد علوم انساني اسلامي. روش محققان در اين پژوهش كتابخانه‌اي - تبييني - تحليلي است.