بررسي مقايسه اي جايگاه آموزش محيط زيست در نظام آموزش مدرسه اي ايران باديگركشور ها و ارائه راهكار هاي مناسب در اين زمينه

از نيمه دوم قرن بيستم تحولات سريع و بي سابقه در محيط زيست جهان شروع شد. اثر گذاري انسان بر طبيعت اطرافش به جايي رسيده است كه داراي ماهيت و اهميت جهاني شده و متاسفانه اين تاثيرات از سرعت سرسام آوري برخوردار گرديده است براي حفظ محيط زيست قبل از هر چيز بايد گروه هاي انساني را آموزش داد اين آموزش بايد با هدف درك محيط و طبيعت و دوستي با آن باشدآموزش محيط زيست با ايجاد انواع ارزش ها، خلق و خوها، واكنش ها و مهارت ها براي حل بحران هاي محيط زيستي اقدام مي نمايد. هدف نهايي آموزش شكل دادن به رفتار انسان است. در جوامع امروزي مدارس بعنوان سيستم هاي آموزشي، بويژه براي پرورش همشهرياني كه بطور مطلوب رفتار كنند تاسيس شده اند در اين مقاله كه به روش بررسي اسناد و كتابخانه اي انجام شده، محقق سعي نموده پس از بررسي آموزش محيط زيست در نظام مدرسه اي چندين كشور دنيا و در نظام مدرسه اي ايران ومقايسه آن ها راهكارهايي به تفكيك هر مقطع آموزشي بر اساس منابع علمي بروز دنيا ارائه نمايد .