مسئوليت كارگزار حمل‌ونقل هوايي نسبت به اشخاص ثالث

حدود و چارچوب مسئوليت شركت هاي هواپيمايي در قبال مسافران در كليه پروازهاي بين‌المللي و پروازهاي داخلي طبق كنوانسيون ورشو 1929 و پروتكل هاي اصلاحي آن اجرا مي گردد. بر اين اساس «متصدي حمل مسئول خسارات وارد در صورت فوت يا جرح يا هرگونه صدمه بدني مسافر خواهد بود، مشروط بر اينكه حادثه موجب فوت يا صدمه بدني در داخل هواپيما يا حين عمليات سوار يا پياده شدن رخ داده باشد». با وجود نقش مهم نهاد حمل و نقل هوايي در صنعت هوانوردي متأسفانه ابهاماتي دربارۀ ماهيت و چگونگي تعهدات و مسئوليت هاي كارگزاران حمل‌ونقل هوايي وجود دارد؛ شناخت مسئوليت‌هاي مدني اين اشخاص از ضرورت‌هاي علم حقوق در دنياي امروز است. از همين رو، در اين پژوهش با استفاده از روش توصيفي و تحليلي، ضمن بررسي و نگاهي اجمالي به كنوانسيون‌هاي مطرح در اين زمينه، مسئوليت‌هاي كارگزاران حمل‌ونقل هوايي مورد بررسي قرار گرفته است. از سوي ديگر، پژوهشگر تلاش كرده است تا نگاهي به قوانين و مقررات ايران در اين زمينه داشته و مسئوليت‌هاي كارگزاران را از جنبه مدني و كيفري با نگاهي به رويه قضايي مورد تجزيه‌وتحليل قرار دهد.