بررسي تعهدات حق العمل كار و آمر در معاملات حق العمل كاري محصولات كشاورزي

امروزه قراردادهاي تجاري نقش مهمي در روابط بين افراد ايفا مي نمايند، يكي از اين قراردادها كه افراد براي رفع حوائج خود منعقد مي نمايند قرارداد حق العمل كاري است، كه براي خريد و فروش كالا هاي مختلفي منعقد مي گردد. اين تحقيق با هدف بررسي تعهدات آمر و حق العمل كار در معاملات محصولات كشاورزي انجام شد. قراردادهاي تجارتي، به قراردادهايي گفته مي شود كه بين تجار و بين شركتهاي تجارتي در امور مختلفه بازرگاني بسته مي شود و حق العمل كاري يكي از انواع قراردادهاي تجارتي است كه به مقتضاي آن شخصي به عنوان نماينده تحت نام خويش، اقدام به تصرفات قانوني به حساب موكل( آمر)خود مي كند، و در مقابل خدماتي كه ارائه مي دهد از اصيل(آمر) حق العمل دريافت مي كند. درقرارداد حق العمل كاري هر يك از آمر و حق العمل كار در مقابل يكديگر و در مقابل ثالث، حقوق و تعهداتي دارند كه طبق قرارداد بايد رعايت نمايند. اين پژوهش با روش كتابخانه اي، ميداني و تحليل آن بصورت توصيفي با استفاده از قوانين و مقررات و عرف تجارتي مربوط به حق العمل كاري و معاملات محصولات كشاورزي بررسي شده است. نتايج حاصل حـاكي از اينست كه حق العمل كاري نوعي وكالت در امور تجاري است ولي هرگاه حق‌العمل‌كار به نام خود انجام دهد، عنوان وكالت بر او اطلاق نمي‌شود و قرار دادن وكالت به عنوان ماهيت حق العمل كاري باعث ايجاد ناهمگوني هايي مي گردد بلكه ماهيت حق العمل كاري با عقد اجاره ي اشخاص انطباق بيشتري دارد. بـر اسـاس نتـايج حاصـله حق العمل كاران محصولات كشاورزي وآمران، قراردادهاي خود را بايستي به صورت كتبي منعقد نموده و وجه التزامي براي جلوگيري از عدم اجراي قرارداد در نظر بگيرند تا اطراف به راحتي نتوانند از تعهدات خود يك جانبه عدول نمايند.