چگونه توانستم وابستگي رُهام دانش آموز پايه اول به والدينش را كاهش دهم ؟

اينجانب فرزين جواهري، اقدام پژوهي حاضر را در سال تحصيلي 1398-1397 با حضور در يكي از كلاس هاي درس و شناسايي يكي از مشكلات در كنار استفاده از تجارب همكاران و استاد راهنما انجام دادم. هدف از اين پژوهش بررسي و رفع مشكلات اختلال اضطراب جدايي، يكي از دانش آموزان كلاس اول مدرسه هدايت ناحيه 2 شهرستان سنندج بود. روش پژوهش براساس مراحل اقدام پژوهي هشت گانه مرحله اي مؤلف ساخته است. در بررسي اين موضوع مشاهدات كيفي و كمي صورت گرفت و رفتار و وابستگي به والدين و عملكرد تحصيلي در كلاس اول دانش آموز مذكور در طول كارورزي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. اين دانش آموز در كليه درس ها عملكرد خوبي داشت و از سويي داراي اختلال شديد اضطراب جدايي نسبت به والدينش بود و به همين دليل نيز با كسي رابطه كلامي و عاطفي برقرار نمي كرد. لذا اين موضوع زمينه اي شد كه من با همكاري و هم انديشي صاحب نظران اين حوزه و معلمين با تجربه و استاد درس اختلالات يادگيري دانشگاه فرهنگيان كردستان براساس يافته ها و عملكردي معلم راهنما و ساير صاحب نظران در درمان اختلالات يادگيري در جهت بهبود بخشيدن اضطراب جدايي دانش آموز مربوطه برنامه ريزي نمايم و با توجه به اين مسايل در صدد برآمدم تا با توجه به روش هاي جديد و درمان اضطراب يادگيري دانش آموزان ابتدايي به بهبود وضعيت اختلال اضطراب جدايي اين دانش آموز بپردازم و نتايج حاصل ازفرآيند پژوهش بهبود اختلال اضطراب جدايي دانش آموز مي باشد.