رابطه پايبندي مذهبي و رشد اخلاقي با پيشرفت تحصيلي دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين پايبندي مذهبي و رشد اخلاقي با پيشرفت تحصيلي دانش آموزان دوره دوم متوسطه به مرحله اجرا درآمد. اين تحقيق از لحاظ هدف ، كاربردي و ازلحاظ روش، توصيفي همبستگي بوده است. جامعه آماري پژوهش شامل دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر شهداد است كه در سال تحصيلي 97-98، در چهار مدرسه مشغول به تحصيل مي باشند. نمونه آماري پژوهش، 117 نفر از دانش آموزان (58 نفز دختر و 59 نفر پسر) مي باشند كه اين تعداد بر اساس جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه گيري ساده، از بين كل دانش آموزان اين مدارس كه 175 نفر بوده اند، انتخاب شده اند.داده هاي پژوهش از طريق پرسشنامه هاي پايبندي مذهبي جان بزرگي (1388)، رشد اخلاقي كودكان و نوجوانان و جوانان دكتر لطف آبادي (1390) و پرسشنامه استاندارد پيشرفت تحصيلي، به دست آمده است.نتايج نشان داد كه بين پايبندي مذهبي و رشد اخلاقي با پيشرفت تحصيلي دانش آموزان دختر و پسر دوره دوم مقطع متوسطه شهرستان شهداد رابطه معنادار وجود دارد.