بازتاب تشبيه در اشعار نيمايي اخوان ثالث با محوريت دفتر «زمستان»

مهم ترين مباحث ادبي، مباحثي است كه به ميزان تأثير و زيبايي آثار ادبي بپردازد. يكي از علوم ادبي كه نقش بسيار موثري در شناخت و درك زيبايي ها و ظرافت هاي سخن ادبي دارد، علم «بلاغت» است و «تشبيه» به عنوان يكي از مهمترين شگردهاي بلاغي است كه در آغاز شعر فارسي با سبك خراساني همراهي كرد و با پشت سرگذاشتن تطور و تحولات مختلف به عرصۀ سبك عراقي و هندي نيز رسيد و هنوز هم در شعر معاصر از برجسته ترين فنون مورد استفادة شاعران قلمداد مي شود. «مهدي اخوان ثالث» يكي از برجسته ترين شاگردان نيماست و از جمله شاعران توانمند معاصر است كه توانسته است در عرصه شعر نو خود را به عنوان شاعري صاحب سبك معرفي كند وي در اشعارش از تشبيه به كرات استفاده كرده است. تشبيهات موجود در اشعار اخوان ثالث بيشتر به صورت تشبيهات حسي به حسي است و اشعار اين شاعر از لحاظ تشبيهات اضافي و غير اضافي بسيار پربار و غني است. در دفتر «زمستان» تشبيهات به صورت جانداراني هستند كه با سير داستاني و روايي شعر متناسبند. اين جستار كه با روش توصيفي و تحليلي و بر مبناي مطالعات كتابخانه اي صورت گرفته است بر آن است كه به بررسي تشبيه و انواع آن در دفتر «زمستان» مهدي اخوان ثالث بپردازد. بنابراين در اين پژوهش دست به گزينش زده و پنج شعر بلند دفتر «زمستان» را انتخاب و به تحليل آنها پرداخته ايم.