بازشناسي نقش پيمون درمعماري حمام هاي روستايي لرستان (نمونه موردي حمام روستاي افراونده )

معماري سنتي ايراني با گذر از تاريخ ، امروز ميراث دار گوشه ايي از فرهنگ و اعتقادات و باورها و ارزشهاي ملتي است كه هنر را در خدمت آنها مورد استفاده قرار داده اند . شناخت و معرفي هر بناي معماري سنتي ، خود حاوي درسها و آموزه هاي بسياري براي معماران امروز است و اين رسالت پژوهندگان تاريخ معماري ايران است . هر پژوهشي نيازمند چهارچوب و اصولي است و پژوهشگران تاريخ معماري با علم بدان اقدام به ارائه اصولي براي معماري ايراني نموده اند كه بتوان در قالب اين اصول به نظريه پردازي شناخت پرداخت . يكي از اولين افرادي كه با علم به كمبود وجود اصولي براي شناسايي و نظريه پردازي در معماري ايراني نمود استاد پيرنيا بود . ايشان با توجه به تجربيات و دانشي كه حاصل سالها بازديد ، مطالعه و مصاحبه با اهل فن در خصوص معماري ايراني بود اصول خود را در قالب پنج اصل معرفي نمود كه يكي از اين اصول نيارش است كه پيمون يكي از اركان آن است .اين پژوهش با هدف شناخت و معرفي يكي از گونه هاي معماري ايراني يعني حمام هاي روستايي لرستان با انتخاب پيمون به عنوان يكي از ويزگيها و اصول بازشناسي معماري ايراني به بررسي تاثير آن بر معماري حمام روستاي افراونده لرستان به عنوان بستر پژوهش نگاشته شده است . به اين جهت با هدف شناخت چگونگي تاثير پيمون بر معماري حمام هاي روستايي لرستان ، با روش گردآوري اطلاعات ميداني و كتابخانه ايي با برداشت پلان معماري روستا و مصاحبه با اهالي و مراجعه به كتب و مقالات مرتبط با معماري حمام و اصول معماري ارائه شده توسط استاد پيرنيا با روش تحليلي – توصيفي به بررسي موضوع پرداخته است . انچه كه مشخص است معماري حمام هاي روستايي لرستان با استفاده از پيموني مشخص شكل گرفته اند و علت دوام و زيبايي و استحكام انها در كنار هندسه زيبا و منتظم بهره گيري از آن مي باشد .