مدل‌يابي رابطه ساختاري عوامل استرس‌زاي اجتماعي مربوط به مؤديان، استرس شغلي، حمايت اجتماعي و سلامت عمومي در كاركنان امور مالياتي

يكي از منابع مهم استرس اجتماعي در محيط كار كاركنان صنف امور مالياتي، مربوط به مؤديان است. هدف از اين پژوهش، مدل-يابي رابطه عوامل استرس‌زاي اجتماعي مربوط به مؤديان با سلامت عمومي كاركنان امور مالياتي با نقش ميانجي حمايت اجتماعي و استرس شغلي مي‌باشد. 225 كارمند صنف امور مالياتي به صورت نمونه‌گيري تصادفي منظم از بين 2500 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي سنجش متغيرها از پرسشنامه‌هاي عوامل استرس‌زاي اجتماعي مربوط به مؤديان، سلامت عمومي (فرم 28 سؤالي)، استرس شغلي سيمت و حمايت اجتماعي ادراك‌شده كوهن و همكاران استفاده شد. يافته‌ها رابطه مثبت و معني‌دار بين عوامل استرس‌زاي اجتماعي مربوط به مؤديان با استرس شغلي، حمايت اجتماعي با سلامت عمومي و رابطه منفي و معني‌دار بين استرس شغلي و سلامت عمومي كاركنان نشان داد. نتايج حاصل از مدل‌يابي معادلات ساختاري بيانگر آن است كه استرس شغلي به عنوان متغير ميانجي براي رابطه عوامل استرس‌زاي اجتماعي مربوط به مؤديان با سلامت عمومي كاركنان معنا‌دار بوده ولي رابطه حمايت اجتماعي به عنوان متغير ميانجي بين عوامل استرس‌زاي اجتماعي مربوط به مؤديان و سلامت عمومي، معني‌دار نبود. در مجموع مدل ارائه شده جهت تبيين روابط ساختاري بين عوامل استرس‌زاي اجتماعي مربوط به مؤديان و سلامت عمومي كاركنان امور مالياتي شهر تهران با ميانجي‌گري استرس شغلي و حمايت اجتماعي ادراك‌شده با داده‌هاي جمع‌آوري شده برازش دارد.