مدلسازي بارش-رواناب و ارزيابي ميزان تأثير استفاده از حوضچه‌هاي تأخيري در كنترل سيلاب شهري؛ مطالعه موردي: شهر گنبدكاووس

در سال‌هاي اخير، تغييرات آب و هوايي و افزايش ساخت‌وسازها در مناطق شهري باعث كاهش نفوذپذيري و زمان تمركز در حوضه‌هاي شهري شده است و در نتيجه آن، حجم و سرعت رواناب سطحي ناشي از بارندگي افزايش مي‌يابد. در صورت عدم وجود برنامه‌اي مناسب براي مديريت سيلاب‌هاي شهري، صدمات جبران‌ناپذيري به تأسيسات شهر و جان و مال شهروندان آن وارد مي‌شود. در تحقيق حاضر پس از مدلسازي بارش-رواناب شهر گنبدكاووس در نرم‌افزار SWMM، ميزان تأثير استفاده از حوضچه‌هاي تأخيري، به‌عنوان يك رويكرد مديريتي پايدار، در كاهش حجم كل سيلاب توليدي بررسي گرديد. نتايج نشان داد كه مي‌توان با مكان‌يابي و احداث حوضچه‌هاي تأخيري، حجم كل سيلاب توليدشده در بارش‌هاي با تداوم 1، 3 و 6 ساعت (با در نظر گرفتن 5 دوره بازگشت مختلف و 3 حالت براي توزيع زماني آن‌ها)، را به ترتيب 92، 90 و 93 درصد كاهش داد. همچنين وجود حوضچه تأخيري به‌طور متوسط دبي پيك جريان خروجي از زيرحوضه‌ها را 4/11 درصد كاهش مي‌دهد.