توسعه روش مناسب برآورد حداكثر آبدهي لحظه اي در حوضه هاي فاقد آمار (مطالعه موردي: حوضه هاي دربند وگلابدره)

با توجه به اهميت وجود داده هاي با قابليت اطمينان مناسب در مطالعه رفتار پديده سيلاب و نظر به عدم وجود ايستگاه هاي هيدرومتري در محدوده مورد مطالعه اين پژوهش، شامل حوضه هاي دربند و گلابدره در شمال كلانشهر تهران، براي محاسبه حداكثر دبي لحظه اي به-عنوان يكي از مهم ترين پارامترهاي مطالعه سيلاب، در اين منطقه از چهار روش تجربي هورتن، فولر، پوش كريگر و SCS استفاده شده است. با توجه به اينكه آورد اين دو رودخانه در نهايت به كانال مقصودبيك كه داراي ايستگاه هيدرومتري است تخليه شده و جريان مي-يابد، براي محاسبه حداكثر آبدهي لحظه اي در اين كانال از روش هاي توزيع آماري گامبل، لوگ نرمال، لوگ نرمال سه پارامتري و دو پارامتري و برازش توزيع حدي استفاده شده و برازش داده هاي آماري با استفاده از توزيع ويبول انجام شده است. بررسي نتايج حاصل از انجام اين پژوهش در دو بخش رودخانه هاي گلابدره و دربند كه فاقد ايستگاه هيدرومتري هستند نشان مي دهد، نتايج روش تجربي SCS در مقايسه با ساير روش هاي تجربي با داده هاي واقعي تطابق بيشتري داشته و در خصوص روش هاي آماري مورد استفاده در محدوده مقصودبيك نيز پس از بررسي برازش داده ها با استفاده از توزيع ويبول مشخص گرديد روش لوگ نرمال سه پارامتري از قابليت اطمينان بيشتري برخوردار است.