شماره ركورد كنفرانس :
4806
عنوان مقاله :
برآورد ميزان فرسايش و توليد رسوب با مدل‌هاي EPM و MPSIAC با استفاده از GIS؛ مطالعه موردي: حوضه آبخيز محموديه
پديدآورندگان :
معروفي* صفر استاد هيدرولوژي و منابع آب، گروه مهندسي آب، دانشكده كشاورزي، دانشگاه بوعلي سينا، همدان، ايران. , محمدي محمد دانشجوي كارشناسي ارشد مهندسي منابع آب، گروه مهندسي آب، دانشكده كشاورزي، دانشگاه بوعلي سينا، همدان، ايران , خودنما حميدرضا marofi@basu.ac.ir دانشجوي كارشناسي ارشد مهندسي منابع آب، گروه مهندسي آب، دانشكده كشاورزي، دانشگاه بوعلي سينا، همدان، ايران
كليدواژه :
فرسايش , رسوب , EPM , MPSIAC
عنوان كنفرانس :
ششمين كنفرانس ملي مديريت و مهندسي سيلاب
چكيده فارسي :
وجود عوامل طبيعي زمينه‌ساز فرسايش در ايران، باعث شده است كه اين كشور پتانسيل بالايي را براي فرسايش آبي داشته باشد. كنترل فرسايش، نيازمند كسب اطلاع از وضعيت موجود مي‌باشد و براي برآورد آن روش‌هاي متعددي در كشورهاي گوناگون ارائه گرديده است. در اين مطالعه از دو مدل EPM و MPSIAC و نرم‌افزار GIS براي برآورد ميزان فرسايش و رسوب در سطح حوضه آبخيز محموديه استفاده شده‌است. به‌منظور محاسبه شدت فرسايش به روش EPM، اطلاعات و نقشه‌هاي توپوگرافي، كاربري اراضي، پوشش گياهي، وضعيت خاك، شيب، زمين‌شناسي و سنگ‌شناسي منطقه تهيه شد. با استفاده از جداول و نمودارهاي مربوط به مدل EPM و روابط مربوطه، چهار عامل مورد نياز مدل تعيين گرديد و فرسايش و رسوب ويژه به ترتيب 1/400 و 79/201 (مترمكعب در كيلومترمربع در سال) به‌دست آمد. در روش MPSIAC پس از تعيين عوامل نه‌گانه موردنياز مدل و محاسبه درجه رسوب‌دهي هر واحد، با استفاده از روابط مربوطه، ميزان فرسايش و رسوب متوسط حوزه به‌ترتيب 96/312 و 48/253 (مترمكعب در كيلومترمربع در سال) به‌دست آمد. براساس بررسي‌هاي كيفي و كمي صورت گرفته اولويت‌بندي از نظر مناطق حساس صورت گرفت و زير حوضه‌ها در سه كلاس قرار گرفتند و همچنين راهكارهاي حفاظتي مناسب به تفكيك هركلاس ارائه گرديد.
