تحليل روند تغييرات درازمدت تبخير تعرق مرجع و پارامترهاي اقليمي مؤثر بر آن در ايستگاه اروميه

تبخير و تعرق يكي از مهم ترين اجزاء تشكيل دهنده چرخه هيدرولوژيكي است كه مطالعه آن در كليه بررسي هاي هيدروكليماتولوژي، محاسبات آبياري و زهكشي، بيلان آب و نياز آبي گياهان ضروري مي باشد. هدف از اين تحقيق بررسي روند تغييرات پارامتر تبخير و تعرق مرجع (ETo) و پارامترهاي اقليمي مؤثر بر آن در ايستگاه اروميه مي باشد. بدين منظور از داده هاي هواشناسي اين ايستگاه با دوره آماري 45 ساله (2010- 1966) استفاده گرديد. پس از محاسبه مقادير ETo با روش پنمن- مانتيث فائو، به منظور بررسي روند تغييرات زماني آن در مقياس هاي ماهانه، فصلي و سالانه از آزمون من- كندال استفاده گرديد. نتايج تحقيق نشان داد روند ETo در تمام ماه ها، فصول و سالانه افزايشي بوده است. پارامترهاي اقليمي دماي حداقل، دماي حداكثر، ساعات آفتابي و سرعت باد داراي روند افزايشي و پارامترهاي رطوبت نسبي و بارش داراي روند كاهشي بوده اند. بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه روند افزايشي تبخير و تعرق مرجع در ايستگاه اروميه، نتيجه افزايش درجه حرارت هوا، تعداد ساعات آفتابي و سرعت باد و كاهش رطوبت نسبي هوا (به علت كاهش بارندگي) است.