بررسي اثر تنش شوري بر عملكرد و اجزاي عملكرد گياه شورزيست كوشيا (Kochia Scoparia L.) در شرايط آب و هوايي گرم و خشك

يكي از راه كارهاي افزايش توليد با منابع موجود، استفاده از كشاورزي شورزيست مي باشد. كوشيا يكي از گياهان بسيار مقاوم به شوري است كه مي توان از آن در توليد علوفه براي دام ها در شرايط عدم دسترسي به منابع آب و خاك مطلوب و در مناطق داراي آب و خاك شور بهره برد. در اين راستا مطالعه اي با هدف بررسي عملكرد و اجزاء عملكرد كوشيا در شرايط تنش شوري با استفاده از آزمايش كرت هاي خرد شده بر پايه طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار انجام شد. كرت هاي اصلي شامل سطوح شوري آب كارون (با شوري متوسط 5/2 دسي زيمنس بر متر در طول دوره كشت)، 10، 15 و 20 دسي زيمنس بر متر از آب آبياري و كرت هاي فرعي شامل سه سطح آبياري 100، 75 و 50 درصد نياز آبي گياه بودند. صفات مورد مطالعه شامل وزن تركل اندام هوايي، وزن تر و خشك برگ و ساقه، وزن تر و خشك يك بوته، ارتفاع بوته، تعداد شاخه هاي جانبي و قطر ساقه بود. نتايج نشان داد كه سطوح تنش شوري اعمال شده به جز قطر ساقه، تأثير معني داري در سطح احتمال يك درصد بر صفت هاي مورد مطالعه داشتند. در اين تحقيق كوشيا ميزان قابل توجهي زيست توده در شرايط مناسب و تحت تنش شوري 20 دسي زيمنس بر متر در كشت بهاره و به ترتيب به ميزان 52 و 40 تن در هكتار توليد كرد. با توجه به پتانسيل بالاي توليد و تحمل به شوري كوشيا اين گياه پتانسيل تبديل شدن به يك گياه علوفه اي را با استفاده از آب شور در نواحي نيمه خشك دارد.