تاثيرسازندهاي زمين شناسي بر كميت منابع آب زيرزميني در دشت كرمان- باغين

وجود خشكسالي ها در دو دهه ي اخير و استفاده بي رويه از منابع آب زيرزميني باعث افت منابع آب زيرزميني در اين منطقه شده است. هدف از اين پژوهش بررسي تاثير سازندها و واحدهاي سنگ شناسي بر كميت منابع آب زيرزميني در درشت كرمان- باغين است. براي اين منظور از داده هاي 34 حلقه چاه پيزومتري در دشت مورد مطالعاتي و همچنين استفاده از نقشه بروز شده زمين شناسي حوضه آبريز كرمان- باغين استفاده شد. همچنين با استفاده از تصاوير گوگل ارثي و تفسير بصري سازندها ونوع سنگ هاي تشكيل دهنده حوضه آبريز كرمان- باغين شناسايي شد. هيدروگراف واحد كل دشت و دو چاه شاهد در دشت سر اپانداژ و دشت سر پوشيده در دشت مورد مطالعاتي با استفاده از داده هاي سطح و تراز آب زيرزميني تهيه شد. سپس با دقت ترين روش درون يابي براي انجام پهنه بندي مشخص شد و پهنه بندي براي افت سطح آب زيرزميني طي دوره 15 ساله انجام شد. سپس با روي هم گذاري نقشه افت سطح آب زيرزميني با نقشه زمين شناسي منطقه ارتباط بين سازندهاي زمين شناسي با كميت منابع آب زيرزميني بررسي شد. نتايج حاصل از هيدروگراف واحد كل دشت نشان از افت سالانه 02/9 متر دارد. همچنين نتايج حاصل از پهنه بندي افت حاكي از آن است كه بيشترين سطح پوشش در منطقه مربوط به طبقه افت از 10-5 متر با مساحت 74/839 كيلومترمربع است. همچنين براساس بررسي هاي انجام گرفته مشخص شد كه بين افت آب زيرزميني و سازندهاي زمين شناسي ارتباط وجود دارد به طوري كه بيشترين افزايش افت بر روي پي سنگ مارني قم است و در نواحي كه كاهش افت آب زيرزميني داريم آبرفت هاي قديمي و واحدهاي سنگ شناسي آهكي و ماسه سنگي است .