بررسي تأثير مديريت بركارايي آب گندم، مطالعه موردي (سيستان)

در اقتصاد امروزي در تمامي بخش هاي اقتصادي به ويژه اقتصاد كشاورزي كه توليدكنندگان در پي كسب حداكثر سود هستند يك شرايط رقابتي ايجاد مي شود. افزايش كارايي و بهره وري از مهمترين مسايل كشورهاي در حال توسعه است و در ميان محصولات كشاورزي، گندم سطح زيركشت قابل توجهي را به خود اختصاص داده و در تغذيه مردم نقش اساسي دارد. اطلاعات و داده هاي اين تحقيق بصورت خوشه اي دو مرحله اي و از طريق پرسشنامه گردآوري گرديده است. در اين تحقيق با استفاده از روش تحليل پوششي داده ها بصورت نهاده محور و با فرض بازده متغير نسبت به مقياس، تأثير كارايي مديريت بر مصرف آب در گندم منطقه سيستان بررسي شد و نتايج نشان داد كه كشاورزان نمونه در استفاده از نهاده ي آب كشاورزي بطور ميانگين داراي كارايي مديريتي 86 درصد و ميانگين كارايي مديريتي كشاورزان ديگر 63.1 درصد مي باشد و اين نتيجه نشان دهنده ي اين است كه كشاورزان نمونه مديريت صحيح تري روي منابع آبي دارند و با توجه به اينكه ميانگين كارايي فني كشاوران نمونه در نهاده آب نيز تقريبا 30 درصد از ديگر كشاورزان بيشتر است متوجه مي شويم آن ها از نهاده ي آب بصورت تكنيكي نيز بهتر استفاده كردند. در كشاورزان برتر هدر رفت نهاده ها كمتر صورت مي گيرد. پيشنهاد مي شود كشاورزان با استفاده از استخر هاي ذخيره آب زمان ابياري را كاهش دهند و درنتيجه تبخير آب را كمتر كنند.