بررسي روند گسترش معماري مجموعه شاه نعمت الله ولي

The study The Process of Architectural Development in Complex Shah Ni’matullah-I Vali

نخستين هسته مجموعه آرامگاه شاه نعمت الله ولي، چندي پس از وفات وي و به عنوان يك برج مقبره منفرد، در جوار خانقاه آن درويش عمارت شد. به دلايل مختلف كه بعدها، در طول اين مقاله به آن خواهيم پرداخت، اين بنا و شخص مدفون در آن طي اعصار مختلف مورد توجه شاهان ايران و برخي كشور هاي همسايه و همچنين حكّام محلي و مردم قرار گرفت. از نتايج اين امر، توسعه و گسترش بنا، تخصص مقوفات عديده به آن و حفاظت و تعمير پيوسته آن بنا است كه باعث شده تا ما امروزه بتوانيم شاهد مجموعه معماري بي نظيري باشيم كه با وجود مشكلات و سختي هاي فراوان، زماني طولاني را درنورديده و به هيئت كنوني اش در برابر ما قد برافراشته است. كلمات كليدي: مجموعه، معماري، شاه نعمت الله ولي، ماهان، بافت تاريخي

The first nucleus of the shrine of “ Shah Ni’matullah-I Vali ”, was erected shortly after his death as a single tomb tower near the monastery of this Darwish. For various reasons which we will cover it throughout this article, this burial ground and structure were attended by the kings of Iran and some neighbor countries, as well as local rulers and people. From the results of this, the development and expansion of the building, the appropriation of the many endowments, and the continuous preservation and repair of the building, that has made us today to see a unique architecture in which, despite the many problems and difficulties, has long been overcome and it has raised its current board in front of us.