بررسي تغييرات خط آب شور در آبخوان ساحلي (آمل-بابل) به كمك شبيه سازي عددي

Investigation of salinity changes in coastal aquifer (Amol-Babol) with numerical simulation

نابود شدن منابع آبهاي زيرزميني در نقاط ساحلي به علت پيشروي آب شور در آبخوان هاي اين نواحي در حال حاضر يكي از مسائل مهم در تامين نيازهاي آبي در اين مناطق مي باشد. در شرايط طبيعي آب هاي زيرزميني شيرين موجود در سفره هاي آبدار آزاد و يا تحت فشار ساحلي به درياها يا درياچه‌ها تخليه مي‌شوند و خط تماس متحركي بين آب هاي شيرين و شور ايجاد مي‌شود. هنگامي كه آب شور به منابع آبهاي زيرزميني نفوذ مي كند باعث ازبين رفتن آن محدوده از آب زير زميني مي شود به دليل اين كه منطقه هاي مورد بررسي ناحيه بزرگي را شامل ميشود مدل هاي عددي جهت بررسي آن استفاده مي كنند(1). حداكثر طول نفوذ آب شور درياي مازندران بطرف آبخوان ساحلي نسبت به خط ساحلي بين 5/111 تا 8/426 متر در نوسان مي باشد. رقم حداكثر مربوط به مقطعي واقع در شمال آمل بوده است. در اين مقاله به شبيه‌سازي پيشروي جريان آب شور در اثر كاهش سطح آب زيرزميني از روي سرريز سد زيرزميني در آبخوان ساحلي پرداخته شد. با روش حجم محدود جريان غيردائمي وابسته به زمان در آبخوان شبيه‌سازي شده است تا طول اختلاط جريان آب شور از بالاي سرريز سد زيرزميني بدست آيد. مطالعات نشان مي‌دهد كه حداكثر پيشروي آب شور درياي مازندران به طرف آبخوان‌هاي ساحلي اين منطقه در شرايط موجود 8/426 متر بوده است. آناليز داده‌ها نشان مي‌دهد كه دبي خروجي آب زيرزميني در اين مناطق كمتر از ساير مقاطع مي‌باشد.

The destruction of groundwater resources in coastal areas due to the advent of saline water in aquifers in these areas is currently one of the important issues in supplying water needs. In natural conditions, sweet groundwater is freed from juicy aquifers or under pressure from the coast to the seas or lakes, and a moving line between sweet and salty water is created. When salty water penetrates into groundwater resources, this area destroys groundwater because of the fact that the studied areas include a large area, numerical models are used to test it. The maximum length of saline penetration of the Caspian Sea to the coastal aquifer is fluctuating from the coastline between 11.51 and 42.8 m. The maximum number is related to a section located north of Amol. In this paper, the simulation of the progression of saline water flow through the reduction of groundwater level through the overflow of underground dams in the coastal aquifer was studied. The time-dependent nonstandard flow of time-dependent flow in the aquifer is simulated to reduce the length of mixing of saline water from the top of the overflow of underground dams. Studies show that the maximum advancement of Mazandaran saline water towards the coastal aquifers of the region was 426.8 m in the present condition. Data analysis shows that the discharge of underground water in these areas is lower than other sections.