ارزيابي تاثير پديده اندركنش خاك و سازه بر منحني شكنندگي پل بتني سه دهانه

Soil-structure interaction effects on fragility curves of three-span concrete bridges

منحني هاي شكنندگي پل ها نقشي اساسي در ارزيابي خطر لرزه اي خطوط حمل و نقل دارند. در اين منحني ها متناظر با هر مقدار سنجه شدت، احتمال فراگذشت از يك حالت آسيب حدي به دست مي آيد. از طرف ديگر در روند هر مدلسازي يك سري ساده سازي وجود دارد كه ممكن است در مواردي باعث ايجاد خطا در نتايج پاسخ لرزه اي سازه و متعاقبا منحني هاي شكنندگي گردد. يكي از ساده سازي هاي رايج در روند مدلسازي پل ها، ناديده گرفتن اثر اندركنش خاك و فنداسيون مي باشد. در اين مقاله پاسخ هاي اجزاي مختلف يك پل بتني سه دهانه در اثر تحليل ديناميكي غير خطي و منحني هاي شكنندگي متناظر با آن ها در دو حالت بدون اندركنش و اندركنش خاك با فنداسيون از نوع گروه شمع با يكديگر مقايسه شده است. نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه در نظر گرفتن اثر اندركنش خاك و سازه باعث ايجاد تغيير قابل توجه در پاسخ لرزه اي و منحني هاي شكنندگي بعضي از اجزاي پل نظير ستون ها و همچنين تيير مكان عرضي عرشه مي گردد. در عين حال در نظر گرفتن اين پديده بر روي حالت مقاوم كوله ها تاثير چنداني ندارد.

Fragility curves have significant rule in seismic risk assesmen of transportation systems, such as bridges. these curves give the probability of reaching or exceeding a particular damage level for an earthquak of a given intensity level. on the other hand, there are some simplifying assumptions in every modeling procedure, which may cause notable errors in analytical results and fragility curves. ignoring soil-structure interaction is one these hypotheses. in this article, nonlinear time history analysis was used to obtain bridge components responses in two different cases: no interaction And with considering ineracion between soil and pile group. then fragility curves four both cases was drawn and compared. results shown that considering soil-foundaion ineraction may cause remarkale changes in seismic responses and fragility curves like columns and deck, while it had no effect on abutments passive fragility curves.