تحليل كيفى مولفه هاى تاثير گذار معمارى سنتي در طراحى مسكن به منظور كاهش مصرف انرژى در شهر تبريز

qualitative analysis The effect of traditional architectural transition in the design of housing in order to reduce energy consumption in the city of Tabriz

معماري سنتي به عنوان يكي از اصلي ترين هنرهاي سنتي ايران حاوي مفاهيم غني است، پس از آنكه خانه هاي سنتي مورد بي توجهي قرار گرفتند وجاي خود را به خانه هاي مدرن دادند،ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎي ﺟﺪي برﻋﻠﯿﻪ ﺗﺨﺮﯾﺐ روزاﻓﺰون الگو هاي معماري سننتي ايران انجام پذيرفته است و الگوهاي طراحي ﻣﺴﮑﻦ در ﮐﺸﻮر دﭼﺎر ﺗﺤﻮﻻت اﺳﺎﺳﯽ ﺷده است ، از جمله آن ها مي توان به اﺳﺘﻔﺎده ﺑﯽ روﯾﻪ از اﻧﺮژي ﻫﺎي ﻓﺴﯿﻠﯽ جهت ايجاد آسايش حرارتي در ﻓﻀﺎي ﺧﺎﻧﻪ اشاره كرد، زيرا ديگر خانه هاي امروزي ايران خانه هاي ديروزي با الگو هاي معماري سننتي و ويژگي‌هاي سرزميني نيستند كه به عنوان مكاني هدفمند پاسخگوي تمامي نيازهاي انسان باشند. لذا شناحت الگو هاي سنتي معماري كشورمان مي تواند زمينه ساز قدمي به سوي آينده بهتر و زندگي در خانه هايي با مصرف انرژي ايده آل تر باشد، زيرا كه معماري سنتي ضرورتي است براي ارتقاء سطح زندگي ساكنان،كه در صورت تحقق آن مي توان حقيقت فاني بودن ازخانه هاي امروزي را گرفت و تخريب منابع انرژي را به حداقل ممكن رساند،از اين رو در اين تحقيق، به بررسي مولفه هاى تاثير گذار ﻣﻌﻤﺎري خانه‌هاي قاجاري تبريز در طراحى مسكن، به منظور كاهش مصرف انرژى در اين كهن شهر مي پردازيم، روش كار در اين پژوهش كيفي و بررسي مولفه هاي آن از طريق مطالعات كتابخانه اي و مشاهدات ميداني مي باشد ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي تحقيق ﻣﻮﯾﺪ اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ رعايت اﺻﻮل ﻣﻌﻤﺎري سنتي خانه‌هاي تبريز در ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﺴﮑﻦ ﺑﺎﻋﺚ ايجاد آسايش حرارتي در ﻓﻀﺎي ﺧﺎﻧﻪ با كمترين ميزان ﻣﺼﺮف اﻧﺮژي ﻣﯽ ﺷﻮد.

Traditional architecture contains rich concepts as one of the main traditional arts of Iran since traditional houses have been neglected and replaced by modern houses. Serious efforts have been made against the growing destruction of Iran’s traditional architectural patterns and the housing design patterns in the country have undergone radical changes. Among them, the immethodical use of fossil fuels to create thermal comfort in the house space can be referred as an example since modern Iranian houses are no longer old houses with traditional architectural patterns and territorial characteristics that serve as a purposeful place satisfying all human needs. Thus, the recognition of traditional architectural patterns of our country can be a prerequisite to a better future and life in the houses with more ideal energy consumption. Traditional architecture is necessary to improve the residents’ standard of living that if achieved, the reality of modern houses of being mortal (transient, temporal) could be inferred and the dissipation of energy resources may be minimized. Therefore, in this study, we will review the effective components of the architecture of Qajar-style houses in Tabriz in housing design to reduce energy consumption in this ancient city. This research employs a qualitative research methodology and its components are examined through library studies sand field observation. The results of the study confirm that observing the traditional architectural principles of Tabriz houses in housing design will provide thermal comfort in the house space with the lowest energy consumption.