شناسايي مؤلفه‌ هاي مؤثر و كيفيت ساز در طراحي فضاهاي شهري پايدار با تأكيد بر مؤلفه هاي پياده‌مداري

Identification of effective and quality-maker components in designing sustainable urban spaces,with emphasis on pedestrian-oriented components.

انسان در طول تاريخ موجودي اجتماعي بوده و سلامت روان و رشد وي در گرو تعاملات اجتماعي و برآورده شدن نيازهاي وي مي‌باشد. از اين رو، انسان ناچار به تعامل با ديگران است. از دهه 60 ميلادي پايداري اجتماعي به عنوان يكي از مفاهيم بنيادين توسعه‌ي پايدار مطرح شد اما به دليل نگرش متفاوت جوامع نسبت به مسئله‌ي پايداري به طرق مختلفي با آن برخورد شده است. اما بطور كلي، پايداري اجتماعي به چگونگي ارتباط ميان افراد، رضايت افراد و بهره‌وري حداكثري مي‌پردازد. در سال 2008، سازمان W.H.O رهنمودي تحت عنوان: شهر سالم، يعني شهر فعال را منتشر كرد و كارشناسان و برنامه ريزان را به مسيري سوق داد كه مطابق آن بستر مناسب را براي فعاليت‌هاي جسماني و تعاملات اجتماعي، كه راز سلامتي در هزاره‌ي سوم است را فراهم نمايند. لذا اين پژوهش با استفاده از روش استقرايي و كمك گرفتن از روش توصيفي- تحليلي و مطالعه منابع كتابخانه‌اي با هدف شناسايي مؤلفه‌هاي پايداري اجتماعي و پياده‌مداري و ايجاد همسويي ميان آنها به منظور استخراج مؤلفه‌هاي مشترك و مؤثر بر طراحي فضاي شهري پايدار با تأكيد بر مؤلفههاي پيادهمداري صورت گرفته است. يافته‌ها نشان داده كه بدترين حالت حضور ساكنين در اين نوع از فضاها زماني‌ست كه اين مشاركت تنها از سوي اجبار و رفع نياز‌هاي معيشتي باشد و شاخص‌هايي چون كالبدي و فضايي، زيباشناختي، فرهنگي و اجتماعي، زيست محيطي و اقتصادي و عملكردي در طراحي چنين فضاهايي تأثير گذار مي‌باشند.

Humans have always been social beings in all along the history and their mental health and development depends on social interactions and the satisfaction of their needs. Nevertheless, Human beings have to interact with others. Since the 1960s, social sustainability has been considered as one of the fundamental concepts of sustainable development, but it has been dealt with in a variety of ways due to the different attitudes of societies towards sustainability. But in general, social sustainability relates to the terms of individuals’ interact, their satisfaction, and maximize productivity. In 2008, the W.H.O organization published a guideline entitled A healthy city, an intact city , which led experts and planners to adopt and provide a suitable platform for physical activity and social interactions, which is the secret of health in the third millennium. Therefore, this research is being done based on inductive method, assisted by descriptive-analytical method and library resource study with the aim of identifying the components of social and pedestrian stability and creating a coherence between them in order to extract the common components affecting the design of sustainable urban space, with emphasis on pedestrian components. The results show that the worst occasion for citizens’ presence in these types of spaces is when this participation is only due to coercion and livelihood needs and indicators such as physical, spatial, aesthetic, cultural and social, environmental, economic and functional, appear effective in designing these types of spaces.