تاثير آب زيرزميني بر ارتعاشات ناشي از خطوط ريلي در تونل هاي دوقلو مترو

در اين مقاله با استفاده از مدل هاي المان محدود سه بعدي به بررسي تاثير سطح آب زيرزميني بر ارتعاشات ناشي از خطوط ريلي در تونل هاي دوقلو پرداخته شده است. حالت هاي مختلف موقعيت سطح آب زيرزميني نسبت به تونل در نظر گرفته شده است كه شامل حالت هاي تونل در محيط خشك، سطح آب پايين تر از تونل ها، سطح آب در محدوده عمق تونل ها، سطح آب بالاتر از تونل ها و حالت اشباع مي باشد. حداكثر ارتعاشات ايجاد شده در سطح زمين براي تمامي حالت ها تعيين شده و اختلاف آنها نسبت به حالت خشك تعيين شده است. نتايج نشان مي دهد وجود آب در محيط باعث كاهش ارتعاشات رسيده به سطح زمين مي گردد و تاثير آن در بالاي تونل بيشتر از فاصله دور از تونل مي باشد. تاثير وجود آب در محيط اطراف تونل كمتر از dB۱ بوده و مي توان از در نظر گرفتن آن در تحليل ها صرف نظر نمود.