بررسي مقايسه‌اي ضوابط مقادير مجاز ارتعاشات حاصل از خطوط ريلي درون شهري

سيستم حمل‌ونقل ريلي به عنوان يكي از گزينه‌هاي حمل‌ونقل عمومي درون شهري كه توانايي ايجاد يك سيستم حمل‌ونقلي پايدار را دارا مي‌باشد، در سال‌هاي اخير در جهان و كشور ايران بسيار مورد توجه واقع شده است. بررسي متون موجود نشان مي‌دهد كه عليرغم مزيت‌هاي فراوان، بهره‌گيري از اين سيستم، چالش‌هاي صدا و ارتعاش زياد را براي مديريت شهري نيز به همراه دارد. هر چند موضوع نوفه و ارتعاش حاصل از خطوط ريلي در قالب ضوابط آئين نامه‌اي موجود در دنيا ارائه شده است، با اين وجود به اين مهم در كشور ايران كمتر پرداخته شده است. بر اين اساس، تدوين و ارائه ضوابطي جهت تعيين مقادير مجاز نوفه و ارتعاش حاصل از خطوط ريلي كشور ايران ضروري است تا عدم ايجاد نوفه و ارتعاش غير مجاز در اين سيستم را تضمين نمود. تدوين اين ضوابط مستلزم شناخت كامل و صحيح از نوع و ماهيت ضوابط و آئين‌نامه‌هاي موجود است. مقاله حاضر نيز با بررسي ضوابط موجود در خصوص مقادير مجاز ارتعاش در ايران و ساير كشورهاي دنيا، نقاط قوت و ضعف آئين‌نامه‌ها را مورد ارزيابي قرار مي‌دهد تا زمينه مناسب به منظور تدوين و ارائه ضوابط مناسب براي استفاده در خطوط ريلي درون شهري ايران فراهم آورد.