بررسي ميزان مهارت اجتماعي كودكان دوره پيش دبستاني شهرستان بابلسر و رابطه آن با سلامت روان مربيان

دوره پيش دبستاني به‌عنوان اولين دوره آموزشي كودك نقشي بسزا در شكل گيري شخصيت و مهارت هاي اجتماعي كودك دارد. كسب مهارت هاي اجتماعي و تقويت آن در سنين پيش‌دبستاني منجر به موفقيت هاي آتي كودك مي شود. هدف پژوهش حاضر بررسي ميزان مهارت هاي اجتماعي كودكان و رابطه آن با سلامت روان مربيان است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه كودكان و مربيان مراكز پيش دبستاني دولتي شهرستان بابلسر در سال تحصيلي 97-98 است. به‌منظور جمع آوري اطلاعات در رابطه با مهارت اجتماعي كودكان از پرسشنامه مهارت اجتماعي گرشام و اليوت (1990) (فرم مخصوص مربيان) و براي جمع-آوري اطلاعات در مورد سلامت روان معلمان از پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ (1972) استفاده شده است. يافته هاي پژوهش حاكي از آن است كه ميانگين مهارت اجتماعي كودكان هم به صورت كلي و هم در سه زمينه همكاري، جرئت ورزي و خويشتن داري در سطح بالاتر از ميانگين فرضي جامعه (2) قرار دارد. به-عبارتي ديگر توانايي مهارت اجتماعي كودكان بيش تر از حد متوسط در نظر گرفته شده است. نتايج تحليل همبستگي (پيرسون) بين سلامت روان مربيان و مهارت اجتماعي كودكان بيانگر آن است كه رابطه بين اين دو متغير ضعيف است و معنادار نيست. بنابراين در جامعه اين پژوهش سلامت روان مربيان به عنوان متغير تأثيرگذار بر مهارت اجتماعي كودكان نمي باشد. اما با توجه به اهميت مسئله ي مهارت اجتماعي كودكان بايستي ساير عوامل تأثيرگذار شناسايي شوند و در جهت تقويت هرچه بيش تر مهارت هاي اجتماعي كودكان كوشش شود.