بررسي رابطه بكارگيري يادگيري سيار و اثربخشي آموزش پيش از دبستان

با پيشرفت هاي تكنولوژيكي قرن حاضر، بهره گيري از اين آنها در نظام آموزشي غيرقابل انكار است. يكي از اين موارد، بكاركيري يادگيري سيار و اثربخشي آن در آموزش است كه مورد توجه متخصصان تعليم و تربيت در سراسر جهان قرار گرفته است. در فرايند ياددهي- يادگيري، چرخش تاكيد جامعه علمي از ياددهنده به سمت يادگيرنده، كاملا واضح و مبرهن است. علاوه بر استفاده از فناوري، لازم است اثربخشي آن و تاثيرش در افزايش كيفيت يادگيري نيز مورد توجه قرار گيرد. هدف تحقيق حاضر تاثير يادگيري سيار بر آموزش پيش از دبستان است. جامعه آماري شامل كليه كودكان پيش دبستاني شهر تهران است كه نمونه آماري با روش نمونه گيري خوشه اي تك مرحله اي مشخص شد. اين تحقيق به لحاظ روشي جزء تحقيقات غيرآزمايشي و در زمره تحقيقات كاربردي قرار دارد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي و آمار استنباطي استفاده شد. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته است. نتايج يادگيري حاكي از آن است كه بكارگيري يادگيري سيار تاثير مثبتي بر آموزش پيش از دبستان دارد. با بهره گيري از يادگيري سيار مي توان توجه كودكان را به مسائل آموزشي مورد نظر جلب كرد تا در نهايت انتقال يادگيري و يادداري نسبت به روش مرسوم آسانتر شود.