بررسي تحول رشد شناختي زبان در ديدگاه پياژه و نقش آن در برنامه درسي پيش دبستاني

اين پژوهش با هدف بررسي تحول رشد شناختي زبان در نوآموزان دوره پيش دبستاني(بر مبناي نظريه شناختي پياژه) انجام شده است و جزو مطالعات مروري محسوب مي گردد. روش جمع آوري داده به صورت اسنادي و با مطالعه اسناد و پژوهش هاي صورت گرفته در اين زمينه بوده است. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه بر اساس نظريه پياژه تحول شناختي زبان در كودكان با رشد شناختي و تفكر در وي ايجاد مي شود به طوريكه رشد زبان وابسته به رشد شناختي اوست، اما رشد زباني در رشد شناختي وي موثر نيست. بر اساس نظريه پياژه، در برنامه درسي دوره پيش دبستاني به رشد شناختي كودك مي بايست توجه داشت و درهمه اموزش ها از جمله آموزش پرورش توانمندي زبان آن را مد نظر قرار داد. همچنين برنامه هاي درسي مي بايست طوري طراحي و اجرا گردد كودك در تعامل با ديگر كودكان و با انجام تجربه هاي عيني رشد شناختي در او صورت پذيرد، كه در نهايت با رسيدن به مرحله رشد شناختي، پرورش زبان نيز در وي ايجاد شود.