شماره ركورد كنفرانس :
3811
عنوان مقاله :
مدل سازي و بهينه سازي رقت جوش در حضورنانو ذرات SnO2درفرآيند جوشكاري زيرپودري
پديدآورندگان :
پهنانه فرزاد f.pahneh67@gmail.com دانشجوي دكتري رشته مهندسي متالورژي ومواد، دانشكده فني مهندسي، واحد تهران جنوب، دانشگاه ازاد اسلامي، تهران، ايران ، , آقاخاني مسعود m.aghakhani@razi.ac.ir دانشيارگروه مكانيك، دانشكده فني مهندسي،دانشگاه رازي، كرمانشاه،ايران، , كرمي پور مهدي دانشجوي دكتري مهندسي متالورژي ومواد، دانشكده فني مهندسي، واحد تهران جنوب، دانشگاه ازاد اسلامي، تهران، ايران , فرح منش كورش دانشجوي كارشناسي ارشد مهندسي مواد، دانشكده فني مهندسي، واحد تهران جنوب، دانشگاه ازاد اسلامي، تهران، ايران
كليدواژه :
جوشكاري زير پودري , طراحي آزمايش مركب مركزي چرخش پذير , معادلات رگرسيون چندگانه , نانو ذرات اكسيد قلع , رقت جوش
عنوان كنفرانس :
ششمين كنفرانس بين المللي مهندسي مواد و متالوژي و يازدهمين همايش ملي مشترك انجمن مهندسي متالوژي و مواد ايران و انجمن علمي ريخته گري ايران
چكيده فارسي :
اين پژوهش جهت انجام بررسي و مطالعه پيرامون بهينه سازي پارامترهاي جوشكاري زيرپودري در حضور نانو ذرات اكسيد قلع كه رابطه مستقيم با رقت جوش، هندسه جوش و ريز ساختار دارد، پرداخته شده است. يكي از اهداف اين پژوهش بهبود كيفيت جوش و بهره وري آن در حضور مواد نانو مي باشد. اين مطالعه بر روي صفحات فولاد كم كربن به سبب فراواني و پركاربردي آن صورت گرفته و مشخصه هاي كيفيت شامل رقت جوش، هندسه و ريز ساختار مورد مطالعه قرار گرفته است. به اين منظور از طراحي آزمايش مركب مركزي چرخش پذير درپنج سطح با پنج متغيير براي جمع آوري اطلاعات استفاده شد. متغييرهاي خروجي به عنوان توابعي از پنج متغير ورودي ولتاژ، جريان، فاصله نازل تا قطعه كار، سرعت جوشكاري وضخامت پوشش نانو ذرات اكسيد قلع مورد استفاده قرار گرفت. استفاده از روش حداقل مربعات چند گانه، منجربه استخراج معادلات رگرسيون چندگانه مي شود. نتايج بدست آمده نشان مي دهد كه فاصله نازل تا قطعه كار، تاثير زيادي بر هندسه و رقت جوش ندارد. اما با افزايش جريان و ولتاژ جوشكاري، ميزان رقت جوش افزايش يافته است و افزايش سرعت جوشكاري موجب كاهش رقت جوش گرديده است. همچنين افزايش ضخامت پوشش نانو ذرات از 0تا 1ميليمتر، به دليل افزايش عمق نفوذ، رقت را نيز افزايش داده است. در پايان، پارامترهاي خروجي با روش طراحي آزمايش مركب مركزي چرخش پذير بهينه شدند و داده هاي آزمايشگاهي و پيش بيني شده به هم نزديك بوده و ميزان خطاي اين روش در حدود 0/181درصد مي باشد
