جايگاه حسگري استراتژيك در تسهيل اجراي استراتژي

تحقيقات و مطالعات صورت گرفته در مورد مديريت استراتژيك؛ به ويژه در مرحله اجراي استراتژي، در سال هاي اخير، تمركز ويژه اي بر نقش زبان و گفتمان در ايجاد معاني استراتژيك در سازمان داشته است ]۱،۲،۳،۴،۵[. با اينحال، علي‌رغم پيشرفت‌هاي اخير، تاكنون تنها دانش اندكي در مورد حسگري استراتژيك در سطحي بسيار خرد، ايجاد شده است ]۶،۷[. اين يك شكاف نظري و عملي است كه اگر قرار باشد درك كاملتري از نقش گفتمان در مديريت استراتژيك سازماني كسب كنيم، بايد آن را مورد بررسي دقيق تري قرار دهيم. براي پر كردن اين شكاف تحقيقاتي، در مقاله حاضر، بر نقش كليدي ايجاد معنا براي مفاهيم استراتژيك و مشروعيت بخشي به اين مفاهيم ، از طريق گفتمان سازي كه در مجموع، فرايند حسگري استراتژيك را تشكيل مي دهند، تمركز شده است. در اين مقاله، معاني ايجاد شده براي مفاهيم استراتژيك ، تحت عنوان كلمات يا عبارت‌هايي تعريف شده است كه در ذهن و عمل مجريان استراتژي، داراي حداقل معاني مشترك مي باشند و نقش محوري را در شكل گيري گفتمان اجراي استراتژي، يكي از چالشي ترين مراحل مديريت استراتژيك در سازمان ها به شمار مي رود كه معمولاً با خطاها و عدم موفقيت هاي متعددي روبرو مي باشد. اين در حالي است كه بسياري از استراتژي هاي برنامه ريزي و تدوين شده، هرگز به صورت واقعي در فرايندها و رويه هاي سازمان، نهادينه نمي گردند و اعضاي سازمان حتي به دركي كامل و صحيح از معناي اين استراتژي ها، دست نمي يابند. بدون وجود دركي كامل از معناي مفاهيم استراتژي و نهادينه شدن اين معاني در سازمان، ابهامات ايجاد شده ممكن است مانع اجراي تصميمات و اقدامات ضروري مورد نظر در استراتژي توسط مديران سازمان شده و جهت گيري مشترك آن ها را غيرممكن سازد. بنابراين، حسگري به مفاهيم استراتژيك، كه عبارت است از ايجاد حداقل يك معناي مشترك براي مفاهيم، كلمات يا عبارات خاص استراتژي، در فرآيند مديريت استراتژيك سازمان، مي تواند به اجراي صحيح استراتژي ها در سازمان كمك كند. بر همين مبنا، هدف از نگارش اين مقاله، روشن كردن نقش و جايگاه حسگري استراتژيك در اجراي استراتژي هاي سازماني بوده است. در راستاي تحقق اين هدف، در مقاله حاضر، توضيح داده شده كه چگونه مفاهيم انتزاعي و زباني استراتژيك مورد نظر مديران سازمان، از طريق حسگري استراتژيك (شامل ايجاد معنا از مفاهيم استراتژيك و مشروعيت بخشي به آن ها)، در فرايند واقعي اجرايي شدن استراتژي ها در سازمان مورد استفاده قرار مي‌گيرند.