نقش قابليت هاي استراتژيك در خلق مزيت رقابتي پايدار

با توجه به محيط ناپايدار و پوياي كسب وكارها و بازار فرارقابتي امروز، موفقيت سازمان ها در گرو ايجاد و حفظ مزيت رقابتي پايدار است. در نتيجه سازمان ها بايد به طور استراتژيك به عوامل محيطي پاسخ دهند تا به موفقيت پايدار برسند. مزيت رقابتي را مي توان يك مزيت منحصر به فرد دانست كه به عنوان يك خروجي براي سازمان است. ايجاد مزيت رقابتي شامل سه مرحله متمايز، ولي داراي هم پوشاني مي باشد. براساس ديدگاه منبع محور از آنجا كه هدف غايي هر سازماني رسيدن به مزيت رقابتي پايدار است لذا قابليت هاي استراتژيك براي ايجاد، انسجام بخشي و هماهنگي هاي كارآمد و موثر دانش و شايستگي هاي گوناگون براي مواجه با تغييرات ضروري است. سازمان ها مي توانند با استفاده از قابليت ها و منابعي كه ارزش استراتژيك دارند، موقعيت خود را نسبت به رقبا در بازار پيدا كنند و در نهايت به مزيت رقابتي دست يابند. نقش آن ها تغيير منابع اساسي سازمان است. قابليت پويا به دنبال اين است كه چگونه منابع و قابليت هايي كه از نظر استراتژيك براي سازمان داراي اهميت هستند، نياز به تغيير يا پيكربندي مجدد در طي يك دوره زماني دارند تا سازمان بتواند در برابر تغييرات محيطي، واكنش مناسب را نشان دهد. قابليت هاي پويا يكي از مهمترين تعديل كننده هاي مكانيزم سازمان هستند و عملكرد سازمان را افزايش داده لذا مزاياي رقابتي براي سازمان به همراه دارند. قابليت پويا با تغيير استراتژيك همراه است.