تعيين تاثير ني زارهاي مصنوعي در تصفيه فاضلاب صنايع سلولز با استفاده از مدلسازي عددي

روشهاي متفاوتي جهت تصفيه فاضلابهاي صنعتي به خصوص صنايع سلولزي وجود دارد. در اين بين با توجه به افزايش دماي زمين و انتشار گازهاي گلخانه اي، روش هاي مرسوم تصفيه فاضلاب باعث نشت كربن در محيط زيست گرديده و پديده گرماي جهاني را تقويت مي نمايد. استفاده از روشهاي طبيعي مي تواند علاوه بر كاهش اثر گازهاي گلخانه اي، بار مالي احداث تصفيه خانه ها را كاهش داده و موافق با محيط زيست باشد. يكي از اين روشها، فرآيند تالاب مصنوعي يا وتلند مصنوعي مي باشد كه در دهه هاي اخير مورد توجه قرار گرفته است. در اين پژوهش اثر تغييرات زمان ماند، اكسيژن محلول جريان و تخلخل بستر وتلند مصنوعي بر راندمان حذف فاضلاب خروجي از كارخانه پارت پاپيروس فريمان (توليد كننده محصولات سلولزي) توسط نرم افزار SubWet مدلسازي گرديد. جهت بررسي صحت نتايج بدست آمده، عملكرد وتلند مصنوعي در كارخانه پن پيپر واقع در كنيا، كه در شرايط آب و هوايي مشابه با منطقه مورد مطالعه بود ابتدا مدلسازي و اعتبار سنجي گرديد و ضرايب واكنش هاي بيولوژيكي، شيمياي و فيزيكي حذف بر آن كاليبره شد. نتايج حاصل از اين بررسي ها نشان داد كه مدل ساب وت قادر به پيش بيني كيفيت جريان خروجي از تالاب مصنوعي با خطاي كمتر از 5 درصد مي باشد. علاوه بر اين، تاثير زمان ماند در كيفيت جريان خروجي از تالاب مصنوعي بسيار قابل توجه بود. به طوريكه افزايش زمان ماند 5 به 11 روز، راندمان حذف را به طور قابل توجهي در اكثر پارامترها افزايش داد. افزايش تخلخل بستر تالاب مصنوعي نيز در كاهش ميزان آلودگي ها موثر بود و به طور متوسط 15 درصد از بار آلودگي كم شده است. همچنين مدل تغييرات اكسيژن محلول تا 3 ميلي گرم در ليتر به طور قابل ملاحظه اي نقش ارتقا هوادهي در كاهش بار آلودگي را نشان داد. در انتها استانداردهاي خروجي پساب با خروجي هاي مدل در سه حالت اخير مقايسه شد كه نتايج نشان مي دهد خروجي از تالاب مصنوعي با فرض استفاده از تالاب در مرحله تصفيه ثانويه و نهايي مطلوب بوده و مي تواند جهت آبياري و كشاورزي استفاده گردد.