ارزيابي آسيب پذيري آب هاي زيرزميني استان تهران به روش دراستيك با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي ( GIS )

يكي از راه هاي مناسب براي جلوگيري از آلودگي آب هاي زيرزميني، شناسايي مناطق آسيب پذير آبخوان و مديريت كاربري اراضي است. در اين تحقيق با توجه به ويژگي هاي هيدرولوژي و هيدروژئولوژي منطقه ي مورد مطالعه، آسيب پذيري آبخوان در برابر عوامل آلاينده، پهنه بندي شده است. براي اين منظور از مدل دراستيك و سيستم اطلاعات جغرافيايي براي پردازش و تجزيه و تحليل كيفي آبخوان استفاده شده است. در مدل دراستيك از مشخصه هاي موثر در ارزيابي آسيب پذيري آبخوان آب زيرزميني شامل عمق آب زيرزميني، شبكه ي تغذيه، محيط آبخوان، محيط خاك، شيب توپوگرافي، جنس منطقه ي غير اشباع، هدايت هيدروليكي مورد استفاده قرار گرفته كه به صورت هفت لايه در نرم افزار ArcGis تهيه شدند و با وزن دهي و رتبه بندي و تلفيق هفت لايه فوق، نقشه ي نهايي آسيب پذيري آبخوان نسبت به آلودگي تهيه گرديد. با توجه به شاخص DRASTIC عمومي تقريبا 36 درصد از سطح منطقه داراي آسيب پذيري كم و در حدود 20 درصد از سطح منطقه داراي آسيب پذيري متوسط و در حدود 44 درصد از سطح منطقه داراي آسيب پذيري زياد داشتند. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه ميزان آلودگي و پتانسيل آلودگي آبخوان بسيار بالا بوده كه اين مسئله توجه و مراقبت آبخوان استان تهران را توسط مراجع ذيصلاح ايجاب مي كند.