p574. بررسي قابليت گسيل ذرات آلفا از عناصر 210Ac و 211Pa با بهره‌گيري از مدل QCA

Investigation of Alpha Particle Emission Ability from 210Ac and 211Pa Elements by Using QCA Model

تا كنون تلاش‌هاي زيادي براي محاسبه نيمه‌عمر واپاشي‌هاي آلفازا انجام گرفته و از مدل‌ها و پتانسيل‌هاي مختلفي براي بدست آوردن آن‌ها استفاده شده است. اهميت واپاشي آلفازا به دليل افزايش نقشي است كه واپاشي آلفازا در طيف‌سنجي هسته‌هاي ناپايدار بازي مي‌كند]1[ و از آنجا كه محتمل‌ترين نوع واپاشي براي هسته‌هاي سنگين و فوق سنگين، واپاشي آلفازا مي‌باشد، مي‌توان از آن براي بدست آوردن اطلاعات هسته‌هاي جديد (مانند برخي از عناصر فرااورانيومي و هسته‌هاي بدست آمده در آزمايشگاه) استفاده كرد. همچنين با بدست آوردن انرژي ذره آلفاي گسيل شده مي‌توان نيمه‌عمرها را نيز محاسبه كرد. هدف ما در اين مقاله محاسبه نيمه‌عمر برخي هسته‌هاي سنگين با استفاده از مدل QCA و مقايسه روند تغييرات آن‌ها با يكديگر و با داده‌هاي تجربي اخير، با توجه به احتمال واپاشي آلفازاي هريك از آن‌ها مي‌باشد تا بتوانيم از آن براي بررسي قابليت آلفازايي 210Ac و 211Pa كه امكان آلفازايي آن‌ها در مراجع مختلف متفاوت است، استفاده نماييم و در نهايت نتايج حاصل را به هسته‌هاي جديد تعميم دهيم. پتانسيل‌ مورد استفاده ما در اين مقاله پتانسيل دابل فولدينگ(DF)، مي‌باشد. محاسبات ما با استفاده از برنامه‌نويسي در فرترن انجام شده و براي پتانسيل DF از كد DFPOT استفاده نموده‌ايم. پس از انجام محاسبات، از تطابق نمودارهاي تئوري و تجربي مي‌توان پي‌برد كه اين مدل بخوبي مي‌تواند آلفازايي هسته‌هاي مختلف را پيش‌بيني ‌نمايند. از طرفي با مقايسه نتايج بدست آمده، مي‌توان به اين نكته دست يافت كه براي هسته‌هايي كه احتمال آلفازايي آنها كمتر از حدود 23 درصد باشد، (t_(1/2)^تئوري)⁄(t_(1/2)^تجربي 1) است. به كمك اين اطلاعات ما توانستيم به عدم آلفازايي 211Pa و آلفازا بودن 210Ac پي ببريم.

Many Efforts have been made to calculate the half-life of the alpha-decay till now and used from different models and potentials for obtained them. The importance of Alpha-decay result is due to an increase of the role played by alpha-decay in the spectroscopy of unstable nuclei [1]. And since that most of decay probability for heavy/super heavy nuclei is alpha-decay, so can be used to obtain new nuclei information. Also, by calculating the energy of the alpha particles emission, can be calculate the half-lives. The purpose of this article is, calculation of the alpha-decay half-life of some heavy nucleus by QCA and compare their changes process between together and with Data Experimental be attention to alpha-decay probability each of them, that can use them for investigation of alpha particle emission ability from 210Ac and 211Pa that there is different alpha-decay probability in various references. And finally, we will generalize the results to the new nuclei. We applied DF potential in this article. And used programing in Fortran for our calculations and DFPOT code for DFM. After the perform this calculation, from matching theoretical and experimental diagrams can be seen that these models can well predict the alpha-decay of different nuclei. On the other hand, by comparing the results, can be find out that for the nucleus with alpha-decay percentage less than about %23, we have (t_(1/2)^calcu)⁄(t_(1/2)^expt ) 1 . With this information we could know that there is not alpha-decay for 211Pa and there is alpha-decay for 210Ac.