ارتباط بين آزمون آمادگي جسماني ويژه جودو، توان هوازي و ويژگي‌هاي پيكرسنجي تيم ملي نوجوانان جودو ايران

Relationship between special judo fitness test, intermittent fitness test 30-15 and anthropometrical profile of Iranian national junior judo team

مقدمه: جودو از رشته‌هاي تناوبي با نيازمندي فيزيولوژيكي بالا است كه از تناوب‌هاي 30 ثانيه كار شديد(مبارزه) و 10 ثانيه استراحت (مرتب سازي لباس دستورات داوري) تشكيل شده است. استركويكز (1995 ) بر اين اساس آزمون ويژه جودو را طراحي نموده كه هم از لحاظ زماني(وهله هاي 15 تا 30 ثانيه با 10 ثانيه استراحت) و هم از لحاظ الگويي (فنون پرتابي) به مسابقه جودو شبيه‌سازي شده است. طي سالهاي اخير بسياري از مطالعات به اعتباريابي و پايايي سنجي آن پرداخته اند، همچنين ارتباط نزديكي بين اين آزمون و ويژگي‌هاي پيكرسنجي جودوكاران يافته شده است‌ كه مربيان و كارشناسان براي استعداديابي و تعيين عملكرد جودوكاران از آن استفاده مي‌كنند. آزمون آمادگي جسماني تناوبي 15-30 (30-15IFT ) در سال (2008) توسط بوچيت براي تجويز شدت مناسب فعاليت ورزشي گسترش يافت. اين آزمون در ابتدا براي ارزيابي آمادگي هوازي زنان هندباليست ارائه شد، اما با توجه به كاربرد آن (شامل وهله‌هاي تمريني 30 ثانيه و استراحت 15 ثانيه) در رشته هاي ورزشي ديگر (از جمله جودو) نيز مورد توجه قرار گرفت. نشان داده شده كه آزمون 30-15IFT با عملكرد هوازي و بي‌هوازي ورزشكاران ارتباط دارد. بنابراين هدف از اين مطالعه اندازه‌گيري ارتباط بين آزمون آمادگي جسماني ويژه‌ي جودو (SJFT )، آزمون آمادگي جسماني تناوبي 30-15 (30-15IFT) و ويژگي‌هاي پيكرسنجي نوجوانان تيم ملي جودو ايران مي‌باشد. روش شناسي: 40 نوجوان نخبه (با ميانگين سني 16.1 ± 0.93 سال، توده بدني 78.7 ± 23.2 كيلوگرم و قد 175.1 ± 9 سانتي‌متر) آزمون‌هاي SJFT و 30-15IFT را اجرا كردند. براي ارزيابي تركيب بدني از دستگاه سنجش تركيب بدني (Bioelectrical impedance analysis in body composition in body 220) استفاده شد. از آزمون همبستگي پيرسون جهت بررسي ارتباط بين متغيرها استفاده شد. نتايج: همبستگي معني داري بين مجموع پرتاپ‌ها در آزمون SJFT با توان بيشينه هوازي و سرعت انتهايي در آزمون 30-15IFT (به ترتيب r برابر با 0.75 و0.63, P 0.01) ديده شد. بين مجموع پرتاب‌ها با درصد چربي و شاخص توده بدني (BMI) ( به ترتيب r برابر است با -0.71 و P 0.01 , -0.63) همبستگي معني داري مشاهده شد. همچنين بين درصد چربي با توان بيشينه هوازي و سرعت انتهايي در آزمون 30-15IFT (به ترتيب r برابر با 0.79- و -0.82 P 0.01,) ارتباط قابل توجهي ديده شد. نتيجه گيري: با توجه به نتايج حاضر بين عملكرد آزمون آمادگي جسماني ويژه جودو (مجموع تعداد پرتاب‌ها)، آزمون 30-15IFT ، BMI و درصد چربي نوجوان نخبه جودو ارتباط وجود دارد، بنابراين پيشنهاد مي‌شود براي ارزيابي نوجوانان نخبه جودو از آزمون‌هاي 30-15IFTو BMI و د رصدچربي استفاده شود. همچنين با توجه به يافته‌هاي تحقيق حاضر توصيه مي‌شود كه سرعت انتهايي آزمون 30-15IFT براي تجويز شدت و سرعت مناسب دويدن نوجوان جودوكار استفاده شود.

Introduction: Judo is composed of periodic disciplines with a high physiological requirement, consisting of 30 seconds of intense effort (struggle) and 10 seconds of rest (dressing according to the orders of the referee). Sterkowicz (1995) designed the judo special test, which is similar to the judo match both in terms of time (15-30 seconds with 10 seconds of rest) and model (throwing techniques). In recent years, many studies have focused on the validation and reliability of this test. Also, there is a close relationship between SJFT and the anthropometrical profile of the judokas, which are used by instructors and experts to identify and determine their qualities. intermittent fitness test (15-30) (15-15 IFT) was developed by Buchheit in (2008) to prescribe the appropriate intensity of running. This test was originally developed to assess the aerobic fitness of female handball players (including 30-second practice and 15-second rest periods), but was also applied in other sports (including judo). The relationship between the 30-15IFT test and the aerobic and anaerobic performance of athletes has been proven in previous studies. Therefore, the purpose of this study was to measure the relationship between Judo Special Fitness Test (SJFT), intermittent Fitness test 30-15 (30-15IFT), and anthropometrical profile of Juvenile Judokas in Iran national Judo team. Method: 40 elite young judokas (average age of 16.1 ± 0.93 years, body weight 78.7 ± 23.2 kg and height 175.1 ± 9 cm) performed the SJFT and 30-15IFT tests. In order to assess the participants’ Body composition, the Bioelectrical impedance analysis in body composition in body 220) was used. Pearson correlation test was used to examine the relationship between variables. Results: A significant correlation was found between the total number of throws in the SJFT test with the maximum aerobic power and the final speed in the 30-15IFT test (r = 0.75 and 0.63, P 0.01 respectively). Total number of throws elicit Significant correlation (R = -0.71 and -0.63 P 0.01, respectively) with fat percent and BMI. Also, it was a significant relationship between the fat percent with maximum aerobic power and the final speed in the 30-15IFT test (R = -0.79 and -0.82 P 0.01, respectively). Conclusion: According to the results of this study, there is a positive correlation between judo special fitness test (total number of throws), BMI 30-15IFT and the elite young judokas’ fat percentage. Therefore, it is suggested that BMI,30-15IFT and BMI tests could be used to evaluate young elite judokas. Also, according to the findings of this study, it is recommended that the end speed of the 30-15IFT test be used to prescribe the intensity and speed of young judokas running.