بهينه سازي اجراي پروژه هاي عمراني با محدوديت منابع با استفاده از الگوريتم ژنتيك

در ابتدا به دليل عدم قطعيت موجود در مسائل دنياي واقعي سعي نموديم تا با فازي سازي پارامتر هاي مسئله (هزينه جابجايي از يك گره به گره ديگر) به اين عدم قطعيت غلبه نماييم، به اين منظور هزينه جابجايي بين گره هاي مختلف در گراف را به صورت عدد هاي فازي مثلثي فرض نموديم. مسئله حداكثر جريان مورد بررسي قرار گرفت، در اين مرحله با تركيب مسئله حداكثر جريان با مسئله كوتاه ترين مسير يك مدل دو هدفه ساخته شد كه در آن ضمن تعريف ظرفيت براي هر مسير قصد بيشينه ساختن بار انتقالي ار مبدأ به مقصد در عين انتخاب كوتاه ترين مسير به لحاظ هزينه را داريم.در نهايت با بهره گيري از مفهوم تئوري فازي، وجود هر يال در گراف را به صورت فازي درآورديم. بدين شكل كه به هر يال از گراف مورد مطالعه يك درجه عضويت بين صفر و يك نسبت داده شد. با تفسير اين اعداد به عنوان قابليت اطمينان مسير در هدف سوم از مدل ارائه شده با بيشينه سازي كارديناليتي نسبي مجموعهي مسير انتخاب شده، سعي در برگزيدن مسيري ايمن تر داريم.براي حل مدل ارائه شده از الگوريتم هاي فرا ابتكاري چند هدفه NSGA-IIو NRGAبهره گرفتيم. در آخر با محاسبه فاصله هر كدام از جواب هاي موجود در جبهه اول پارتو با جواب ايده آل و بدست آوردن كمترين آنها يك جواب(يعني يك مسير) به عنوان جواب بهينه مدل چند هدفه برگزيده شده است