دستاوردهاي آموزشي و پژوهشي سفرهاي علمي براي دانشجويان معماري

بي شك آموزش رشته هاي هنري از جمله معماري، مقوله اي متفاوت از شيوه هاي رايج آموزش علوم در دانشگاههاست. از آنجايي كه هنر امري كيفي بوده و سنجش آن نيازمند در نظر گرفتن پارامترهاي گوناگوني مي باشد، لذا آموزش آن نيز نيازمند فراهم آوردن مجموعه عواملي است كه با كنار هم قرار دادن آنها كيفيت مطلوب حاصل آيد. يادگيري از راه مشاهده مستقيم و بصورت بصري يكي از مناسبترين راهكارها در آموزش هنر و معماري محسوب مي شود و بطور قطع اثرگذاري بيشتري نسبت به آموزش در كلاسهاي درس و آتليه ها خواهد داشت. بنابراين مي توان گفت، سفرهاي علمي براي دانشجويان هنر و معماري يك ضرورت اجتناب ناپذير است. زيرا پديده شناخت در اينگونه رشته ها حاصل نمي شود الا به حضور در فضا و درك بلا واسطه هنر بكارگرفته شده در آنها. از آنجايي كه امروزه دانشكده هاي هنر و معماري يكي از مهمترين پايگاهاي ترويج فرهنگ و هنر ملي ما محسوب مي شوند. لذا ضرورت واكاوي روشهاي آموزشي و پژوهشي رشته هايي كه در اين دانشكده ها تدريس مي شوند، كاملاً احساس مي گردد. پژوهش حاضر، نتيجه مطالعاتي است كه دربين دانشجويان رشته معماري صورت گرفته و سعي بر آن دارد تا نقش سفر را در پيشبرد اهداف آموزشي و پژوهشي دانشجويان معماري بررسي نمايد و تفاوتهاي ملموس مشاهده شده در مقايسه بين مواردي كه سفرهاي مناسبي براي دانشجويان طراحي گرديده و مواردي كه سفرهاي علمي نداشته اند را به نمايش بگذارد.