گفت وگويي بي انتها ، مكالمه مخاطب با اثر هنري از ديدگاه گادامر

به نظر گادامر هر دوره زماني مي تواند دوره زماني اثر هنري باشد.هر مخاطب اثر هنري را به شيوه متفاوت از مخاطبان پيشين و حال خود مي شناسد كه از آگاهي، دانش و تجارب او سرچشمه مي‌گيرد. هنگام مكالمه مخاطب با اثر هنري همواره رد پايي از زمان حال او وجود دارد.روش اجراء مقاله توصيفي– تحليلي به صورت كتابخانه‌اي و ميداني، به لحاظ معيار كاربردي و به لحاظ معيار زماني، مقطعي است. جامعه آماري اين نوشتار 100نفر، مرد و زن از قشر هنري و غير هنري، انتخاب نمونه‌ها به صورت تصادفي ساده و داده‌ها با استفاده از ابزار پرسش نامه جمع آوري شده و نتيجه آن بيان‌گر اين است كه توصيف كلامي مخاطبان در پاره‌اي از اوقات بايكديگر هم سان بوده اما قسمت مهم و بيشتر آن كلمات تكرار نشده آنهاست كه معنايي را به اثر هنري اضافه نموده اند كه شايد منظور مؤلف آن نبوده. بدين ترتيب اين اثر هنري است كه توان خلق فضاي دروني و معنا امروزي را دارد كه اين معنا بخشي را مخاطبان بدان اضافه نموده‌اند در نتيجه اين اثر هنري است كه با مخاطب خود سخن مي‌گويد نه مؤلف اثر.