اثربخشي روش تدريس مبتني بر حل مسئله بر انگيزش تحصيلي درس رياضي دانش آموزان پسر پايه ششم شهرستان بابل

چكيده مقدمه و هدف: انگيزش اساس يادگيري و يكي از مهمترين عوامل تعيين كننده شكست يا موفقيت دانش‌آموز در مدرسه محسوب مي‌شود. مهارت حل مسئله نيز ارتباط نزديكي با مشكلات روزمره دانش‌آموزان بويژه انگيزه تحصيلي دارد. لذا اين مطالعه با هدف بررسي اثر بخشي روش تدريس مبتني بر حل مسئله بر انگيزش تحصيلي درس رياضي دانش آموزان پسر پايه ششم شهر بابل انجام شده است. روش: پژوهش حاظر از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون مي‌باشد. جامعه آماري شامل 56 نفر از دانش‌آموزان پسر مدارس عادي شهرستان بابل مي‌باشند. كه به دو گروه آزمايش و كنترل 28 نفره تقسيم شدند. ابتدا بر روي دو گروه پرسشنامه انگيزش تحصيلي هارتر اجرا شد، سپس به مدت 12 جلسه مباحث متنوع از كتاب درسي با روش حل مسئله در گروه آزمايش تدريس شد. گروه كنترل برنامه آموزشي عادي دريافت كردند، در پايان مجددا پرسشنامه انگيزش تحصيلي هارتر اجرا شد. براي تجزيه و تحليل داده ‌ها از آزمون تحليل كواريانس (ANCOVA) استفاده شد. يافتهها: نتايح نشان داد بين دو گروه كنترل و آزمايش از لحاظ رشد انگيزش تحصيلي تفاوت معنا داري وجود دارد. نتيجه گيري: شيوه مبتني بر حل مسئله و فراهم آوردن محيطي كه دانش‌آموزان خود تجربيات يادگيري را بنا نهند به طور چشمگيري باعث افزايش انگيزه تحصيلي در دانش‌آموزان مي‌شود. روش‌هاي آموزشي مبتني بر حل مسئله رويكرد نويني است كه به دانش‌آموز كمك مي‌كند معمار دانش خود باشد.