بررسي تاثير هوشمندسازي مدارس بر كيفيت يادگيري دانش آموزان مقطع ابتدايي شهرستان آمل

در سال هاي اخير بدليل ماهيت، ابزارهاي فناوري اطلاعات فراتر از ابزار و بيشتر بعنوان زيرساخت در بخش هاي مختلف بكارگيري شده اند. بكارگيري گسترده‌ي فناوري‌ اطلاعات و ارتباطات در فرآيند آموزش و پرورش، همزمان با تحوّل در رويكردهاي آموزشي در جهان، زمينه‌‌ي شكل‌گيري مدارس هوشمند ‏را فراهم آورده است. هدف از انجام اين پژوهش، بررسي تاثير هوشمندسازي مدارس بر كيفيت يادگيري دانش آموزان مقطع ابتدايي از ديدگاه معلمان دوره ابتدايي شهرستان آمل بوده است. پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر روش، توصيفي- پيمايشي است و جامعه آماري اين تحقيق را معلمان دوره ابتدايي شهرستان آمل در سال تحصيلي 97-96 تشكيل داده اند كه شامل 1435 نفر بوده و تعداد 201 نفر به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات، پرسشنامه استاندارد نقش هوشمند سازي بر كيفيت يادگيري در 5 بعد بوده است كه روايي پرسشنامه توسط اكبري نودهي و رضايي(1395) اثبات گرديده و پايايي آن از طريق آلفاي كرونباخ 0.812 محاسبه شد. نتايج نشان داد كه هوشمندسازي مدارس در ابعاد كيفيت يادگيري بر كليه ابعد يادگيري شامل نگرش ها، عادت هاي ذهني، بسط و اصلاح دانش، اكتساب و درهم تنيدن دانش، استفاده معنادار از دانش نقش دارد. بر اساس آزمون فريدمن، در بين رتبه هاي ابعاد يادگيري، استفاده معنادار از دانش با 4.47 در رتبه اول و عادت هاي ذهني با 2.81 در رتبه آخر قرار داشته است.