مدرسه؛آرمان شهر يا پادآرمان شهر؟ مطالعه موردي فيلم انجمن شاعران مرده

مدرسه، در نگاه ايده آلي و مثبت برشي از آرمان شهرِ بي تاريخ و زمان و مكان است كه دانش آموزان و معلمان از روي تجربيات خود در ناخودآگاه خود از آن طرحواره مي سازند. همين طرحواره ها براي رفتار و اخلاق و جريان زندگي بس كه كيفيت آن را شكل دهد. از اين رو با روش توصيفي- تحليلي به روش كتابخانه اي به توصيف و تبيين و توجيه اين مسئله با نمونه گيري از فيلم انجمن شاعران مرده پرداخته مي شود كه تعادل را در سراسر اين آرمان شهر بازجوييم و مدرسه را آرمان شهري براي آرمان هاي وحدت مدارانه ي دانش آموز، معلم، مدرسه و نظام آموزشي بدل كنيم، نه پادآرمان شهري شخصي مدارانه و غيرمعقولانه.