بررسي نظام آموزشي پژوهش محور با رويكرد كارآفرينانه

هدف: هدف از ارايه چنين تحقيق توصيفي با استفاده از منابع متعدد بررسي نظام آموزشي پژوهش محور با رويكرد كارآفرينانه در كشور ايران مي‌باشد. از اين رو در اين نوشتار كوشش شده است با معرفي و تعريف نظام آموزش پژوهش محور پرورشي همراه با نحوه تعيين حوزه تمحض براي هر دانش پژوه به عنوان نوآفريني در اجرا و معرفي مزيت‌ها و ويژگي‌ها و فوايد اين نظام،‌ به تفاوت‌ها و تمايزهاي آن با نظام آموزشي كنوني پرداخته مي‌شود. بيان مسئله: تغيرات جهاني، همراه شدن اين تغييرات با فناوري‌هاي اطلاعاتي و نيازهاي جديد و ارضاء نشده روزافزون جوامع، بالا رفتن انتظارات دانشجويان، فزوني تقاضاهاي ذينفعان، پاسخ گويي و ابزارهاي جديد ارائه مطالب آموزشي همگي چالش‌هاي كنوني هستند كه نياز به نوآوري در آموزش عالي را ايجاب مي‌نمايند. يافته‌ها: يافته‌هاي مطالعه حاضر از كتب و منابع معتبر گردآوري شده و به‌صورت بخش‌بخش ارائه گرديده است. نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد كه دانشگاه‌ها به عنوان مراكز علمي، آموزشي و پژوهشي، مهمترين مبادي فرآيند توليد علم و نظريه پردازي بشمار مي‌آيند. لذا تأكيد تعاملي بر دو بعد آموزش و پژوهش فعاليت‌هاي آموزش عالي، داشتن نظم تخصص طلبي(تعيين حوزه تمحض و پرورش در يك حوزه خاص علمي)، تأكيد بر افزايشي بودن رويه‌هاي مورد استفاده، ايجاد امكانات، ارتباط تنگاتنگ جامعه و دانشگاه و بخصوص بكارگيري رويه‌هاي علمي در سازمان‌هاي دولـتـي و غير‌دولتي و نيازمند كردن آنان به شيوه‌هاي نوين علمي در فعاليت‌هاي جاري خود از جمله عناصر و عواملي هستند كه مي‌توانند فرايند توليد علم و نظريه‌پردازي را در جامعه گسترش دهد در ادامه بررسي مي‌توان، بخشي از نظام نامه آموزش پژوهش محور‌ پرورشي (اهداف، سياست‌ها و خطوط مشي، ضمانت‌ها و...) و ارائه پيشنهادهايي براي اثر‌بخش‌تر شدن دوره‌هاي آموزشي در كشور با رويكرد كارآفرينانه مبني بر نحوه استقرار نظام آموزشي فوق الذكر و گسترش و تعميم آن، عرضه كرد.