رابطه بين هراس اجتماعي با انگيزش تحصيلي و اضطراب امتحان دانش آموزان

هدف اصلي اين پژوهش «رابطه بين هراس اجتماعي با انگيزش تحصيلي و اضطراب امتحان دانش آموزان» بود. روش پژوهش در اين مطالعه توصيفي از نوع همبستگي انتخاب شد. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهرستان ساري به تعداد 9217 نفر كه در سال تحصيلي 96-1395 مشغول به تحصيل مي باشند. تعداد نمونه بر اساس جدول كرجسي و مورگان، 368 نفر كه بر اساس روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي بر حسب جنسيت انتخاب شد. گردآوري داده ها با استفاده از پرسشنامه هاي استاندارد هراس اجتماعي، انگيزش تحصيلي و اضطراب امتحان بود كه به ترتيب پايايي آن از طريق ضريب آلفاي كرونباخ (73/0= α)، (86/0= α) و (89/0= α) محاسبه شد. نتايج ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره نشان داد كه بين هراس اجتماعي با انگيزش تحصيلي و اضطراب امتحان دانش آموزان ارتباط معناداري وجود دارد. همچنين از بين متغيرهاي هراس اجتماعي به ترتيب ناراحتي فيزيولوژيك، اجتناب و ترس پيش بيني كننده هاي معناداري براي انگيزش تحصيلي بودند. از بين متغيرهاي هراس اجتماعي به ترتيب ترس، ناراحتي فيزيولوژيك و اجتناب پيش بيني كننده هاي معناداري براي اضطراب امتحان بودند.