بررسي اثربخشي تدريس به روش مغز محور بر ميزان تفكر انتقادي در دانش آموزان

پرورش مهارت هاي فكري هميشه مسئله پيچيده اي در آموزش بوده و امروزه خصوصا در مدارس كارآفرين حالت جدي تري به خود گرفته است. زيرا روش هاي متداول آموزشي از جمله سخنراني كه به عنوان روش غالب در نظام آموزش عالي به كار مي رود، سبب گسترش سبك انفعالي مي شود كه مطابق آن تفكر انتقادي به معناي واقعي ناديده گرفته مي شود. مطالعه حاضر به منظور ارزيابي تأثيرالگوي يادگيري مغز محور در درس علوم تجربي بر ميزان تفكر انتقادي در مدارس كارآفرين صورت پذيرفت. مطالعه به روش شبه تجربي انجام شد. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان پايه هفتم متوسطه اول به تعداد 314 نفر بود كه در سال تحصيلي 1396 در منطقه بيستون مشغول به تحصيل بودند.نمونه آماري شامل دو كلاس 25 نفره از دانش آموزان دختر پايه هفتم دوره متوسطه اول صديقه كبري(س) و سميه منطقه بيستون كه از بين تمام مدارس متوسطه اول دخترانه منطقه كه شامل 18 آموزشگاه بود كه به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شده بودند. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از روش‌ها و تكنيك‌هاي آمار توصيفي و استنباطي مختلف از جمله روش‌هاي آماري ميانگين، انحراف استاندارد و تحليل كواريانس استفاده شد. تجزيه و تحليل داده‌هاي حاصل در قالب آزمون تحليل كواريانس نشان داد كه كاربرد الگوي يادگيري مغزمحور بر ميزان تفكر انتقادي در دانش آموزان مورد مطالعه مورد تأييد قرار گرفت .يافته‌هاي پژوهش نشان داد بين گروه آزمايش و كنترل در پس آزمون، تفاوت معني دار يافت شد(p=0.001). همچنين بين گروه ها در تفكر انتقادي در كل خرده مقياس هاي تفكر انتقادي تفاوت معني دار يافت شد(p 0/05).