مقايسه ميزان افسردگي ورزشكاران واليباليست جانباز و معلول با جانبازان و معلولان غير ورزشكار

پژوهش حاضر با انگيزه ضرورت توجه به بهداشت رواني و با هدف كلي توصيف و مقايسه ميزان افسردگي ورزشكاران واليباليست جانباز و معلول با جانبازان و معلولان غير ورزشكار 96-95 صورت گرفته است . روش تحقيق در اين پژوهش به تناسب موضوع انتخابي ، روش توصيفي از نوع علي – مقايسه اي مي باشد . نمونه هاي تحقيق به روش تصادفي از بين شهرهاي آمل ، محمودآباد ، نور و فريدونكنار جمعاً شامل 70 نفر بوده اند ، انتخاب و به مورد اجرا درآمده است . ابزار اندازه گيري اين تحقيق ، پرسشنامه سنجش افسردگي آرون بك (B.D.I ) بوده كه 21 جنبه تحت افسردگي را در 6 دامنه مجزا مورد بررسي و اندازه گيري قرار مي دهد . عمليات مربوط به تجزيه و تحليل داده هاي آماري به منظور استخراج نتايج توسط نرم افزار Spss صورت گرفته است . يافته هاي حاصل از نتايج تحقيق با مقايسه ميانگين نمرات افسردگي در دو گروه آزمودني ، نشان داده كه فرض تحقيق ( H1 ) مبني بر وجود اختلاف معني دار آماري مورد تأييد واقع شده است . به اين صورت كه ميزان افسردگي ورزشكاران واليباليست جانباز و معلول كمتر از جانبازان و معلولان غير ورزشكار بوده است . گر چه راه هاي درماني گوناگون جهت مقابله با افسردگي وجود دارد ولي به نظر مي رسد « ورزش درماني » به دلايل كم هزينه بودن، بدون داشتن اثرات سوء جانبي و نيز اثر بخشي مناسب آن راه حل منطقي و سهل الوصل در جهت پيش گيري ، كنترل و درمان آن محسوب مي شود . نتايج حاصل از تحقيق حاضر نيز همانند ساير تحقيقات مشابه بر ضرورت انجام منظم و مستمر فعاليت هاي ورزشي انفرادي و تيمي تأكيد داشته و اثرات مفيد فعاليت هاي ورزشي را در بهبود سلامتي جسم و روان بر روي جانبازان و معلولان تأييد و تصديق مي نمايد.