بررسي آمادگي‏ جسماني و ابعاد كيفيت زندگي دانشجويان دانشگاه شمال آمل

در حال حاضر انسان دريافته كه شيوه زندگي سالم حقيقتاً كليدي طلايي براي موفقيت است و برخورداري از آمادگي جسماني مطلوب، ضرورتي براي زندگي سالم به شمار مي رود. هدف از انجام اين پژوهش بررسي ابعاد كيفيت زندگي و آمادگي‏جسماني دانشجويان دانشگاه شمال آمل است. روش انجام تحقيق، توصيفي و از نوع همبستگي است كه به شكل ميداني بوده و جامعه آماري اين تحقيق را دانشجويان دانشگاه شمال تشكيل مي دهند كه واحد درسي تربيت بدني يك را مي گذرانند. ابزار جمع آوري اطلاعات پرسشنامه استاندارد كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني كه شامل 26 سوال بوده و آزمون هاي بست ايفرد است. در تجزيه و تحليل داده هاي تحقيق از روش آمار توصيفي و استنباطي (طبقه‏بندي داده‏ها، نمره استاندارد z، آزمون كالموگراف اسميرنف و ضريب همبستگي پيرسون) استفاده شد. بطوركلي نتايج تحقيق با توجه به وجود رابطه معني دار و مثبت بين آمادگي جسماني و كيفيت زندگي دانشجويان نشان داد كه تمرين و فعاليت بدني منظم و مداوم و دارا بودن سطح مطلوبي از آمادگي‏جسماني براي يك زندگي رضايت‏بخش ضروري است و مي‏تواند نقش موثري در بهبود كيفيت زندگي دانشجويان داشته باشد. از آنجا كه رابطه معني داري بين آمادگي جسماني و بعد رواني و اجتماعي ديده نشد پيشنهاد مي شود تعداد ساعات تربيت بدني از دو ساعت در هفته به چهار ساعت در هفته افزايش يابد.