سنجش تراز تجاري كربن در بخش‌هاي اصلي اقتصادي ايران در چارچوب داده ستانده

بر طبق اعلام سازمان بين المللي انرژي، توليد انرژي باعث افزايش 12.6 گيگا تن گازهاي گلخانه اي در سال 2015 شده است. در حدود 90% از اين انتشارات متعلق به دي اكسيد كربن است كه بزرگترين منبع انتشار گازهاي گلخانه‌اي در بخش انرژي محسوب مي‌شود. استفاده از سوخت‌هاي فسيلي در جهت برآوردن نياز جمعيت، عامل اصلي انتشار دي‌اكسيد كربن، در طي سالهاي اخير روندي صعودي داشته است. ايران هشتمين كشور توليد گازهاي گلخانه‌اي است لذا جهت كاهش ميزان انتشار دي ‌اكسيد كربن و حفاظت از محيط زيست، با استفاده از مفهوم ردپاي كربن و جدول داده ستانده، رد پاي كربن بخش هاي توليدي و تراز تجاري كربن محاسبه مي شود. از اين طريق مي توان بخش‌هاي توليدي آلاينده شناسايي و ميزان صادرات و واردات كربن آنها را اندازه گيري كرد. هدف اصلي اين رساله محاسبه تراز تجاري كربن بخش هاي اصلي اقتصادي است. در اين راستا با بدست آوردن ردپاي صادرات و واردات كربن كالا و خدمات مي‌توان تراز تجاري كربن را بدست آورد و به تحليل اين مقياس پرداخت. در اين رساله جدول 71 بخشي داده ستانده سال 1390 به 4 بخش اصلي تجميع شده است. يافته ها حاكي از اين است كه تراز تجاري كشور در سال 1390 مقدار منفي 61 ميليون تن بوده است. ردپاي كربن داخلي بخش‌ها مقدار 573 ميليون تن محاسبه شد. در اين سال تراز تجاري بخش معدن كه شامل نفت و گاز طبيعي و معادن است مقدار مثبت 5/9 ميليون تن است. بخش صنعت داراي تراز تجاري كربن منفي 46 ميليون تن، بخش خدمات منفي 20 و بخش كشاورزي منفي 4 ميليون تن است.