بررسي ارتباط بين ساختار هيأت مديره و ريسك پذيري شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهاداري تهران

ريسك را مي توان به عنوان انواع رويدادها يا شرايطي كه ممكن است سازمان را از رسيدن به اهدافش بازدارد، تعريف كرد. سازمان استانداردهاي بين المللي، ريسك را به عنوان تركيبي از احتمال يك رويداد و اثرات آن تعريف مي كند. بنابراين، تعيين تمام ريسك هاي احتمالي در يك فرآيند و احتمال وقوع آنها، بخش اصلي ارزيابي ريسك يك سازمان است. يكي از مهم‌ترين و اصلي‌ترين عوامل نظام حاكميت شركتي، تركيب اعضاي هيات مديره است. مسووليت هيات مديره، فراهم كردن نظارت مستقل بر عملكرد مديران اجرايي و الزام مديران به پاسخگويي در قبال سهامداران و ذي‌نفعان است. باور عمومي‌‌‌اين است كه هيات مديره زماني كه از استقلال بيشتري برخوردار است، نظارت موثرتري بر مديران اجرايي اعمال مي‌كند. هدف پژوهش بررسي ارتباط بين ساختار هيأت مديره و ريسك پذيري شركت در 96 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي يك دوره زماني هفت ساله از 1389-1395 است. در اين پژوهش متغير وابسته ريسك پذيري شركت است كه جهت اندازه گيري آن از ريسك سيستماتيك استفاده شده است؛ همچنين متغير مستقل مورد استفاده در پژوهش حاضر ساختار هيئت مديره است كه جهت اندازه گيري آن از سه معيار اندازه هيئت مديره، استقلال هيئت مديره و دوگانگي وظايف مديرعامل استفاده شده است. بر اساس مباني نظري موجود سه فرضيه تدوين شده است كه براي بررسي رابطۀ مذكور از مدل رگرسيون چند متغيره و پنل معمولي استفاده شده است. نتايج پژوهش بيانگر وجود ارتباط منفي و معنادار بين اندازه هيئت مديره و ريسك پذيري شركت است؛ همچنين نتايج پژوهش بيانگر وجود ارتباط منفي و معنادار بين استقلال هيئت مديره و ريسك پذيري شركت است؛ همچنين نتايج پژوهش بيانگر آن است كه دوگانگي وظايف مديرعامل مي تواند به طور مثبت و معناداري ريسك پذيري شركت را تحت تأثير قرار دهد.