بررسي مقايسه اي اسانس گياه مورد Myrtus communis و تيابندازول در كنترل قارچ penicillium digitatum در شرايط آزمايشگاهي

كپك سبز Penicillium digitatum از مهم ترین بیمارگرهای پس از برداشت در انواع مركبات است كه عمدتا با استفاده از قارچ كش های شیمیایی مدیریت می شود قارچ كش ها تركیبات شیمیایی بالقوه خطرناكی هستند كه می توانند مشكلات جدی برای محیط زیست و مصرف كننده محصولات سمپاشی شده به طور اخص ایجاد نماید بنابراین باید راهكارهای جایگزین را توسعه داد از جمله این راهكارها می توان به اسانس های گیاهی اشاره نمود در این تحقیق اثر اسانس گیاه مورد Myrtus communis بر روی بازدارندگی رشد كلنی و جوانه زنی اسپور قارچ P. digitatum در شرایط آزمایشگاه به روش اختلاط با محیط كشت PDAوPDB ارزیابی شد اسانس گیری از برگ گیاه مورد Myrtus communis به وسیله دستگاه كلونجر انجام شد و اسانس به دست آمده با دستگاه گاز كروماتوگرافی همراه با طیف سنج جرمی GC-MC مورد شناسایی قرار گرفت بیش ترین تركیبات شناسایی شده در اسانس مورد 1-8 سینئول لینالول و گاما ترپینن بود نتایج نشان داد كه با افزایش غلظت اسانس در محیط كشت رشد كلنی قارچ كاهش یافت به طوری كه در تیمارهای حاوی اسانس بیش ترین بازدارندگی در تیمار اسانس 1700 ppm با درصد بازدارندگی 100%و كمترین بازدارندگی در تیمار اسانس 200 ppm با درصد بازدارندگی 55/9% به دست امد كمترین جوانه زنی اسپور قارچ در تیمار اسانس 1700ppm به مقدار 7% و بیش ترین جوانه زنی اسپور در تیمار شاهد به مقدار 73/2%بود